Monday 22 December 2008

Χριστουγεννιάτικα....ΒΑΦΤΙΣΙΑ


Το σκορ το ξέρετε, το τι έγινε στο παιχνίδι και πάλι το ξέρετε, μπορείτε εξάλλου να το διαβάσετε σε μιαν φάουσα σελίδες όχι μόνο από σελίδες της ΑΕΛ αλλά και άλλες διάφορες.
Πάμε λοιπόν στα δικά μας, τα καθιερωμένα μικρά-μικρά από το Τσίρειο.
Κάτι σαν "άλλη κάμερα" ένα πράμα.

- Εκρηκτικός για άλλη μια φορά ο παλμός της θύρας 3. Τα παιδιά άρχισαν από πολύ νωρίς το τραγούδι στην κερκίδα με αποτέλεσμα να πάρουν τον άσσο στην κερκίδα πολύ πιο πριν να αρχίσει το παιχνίδι.

- Καλή σαν σκέψη η δημιουργία του σχεδίου (choreo) πάνω στην κερκίδα αλλά δεν πολυπέτυχε. Για να πετύχενε αυτό θα έπρεπε να υπήρχε περισότερος κόσμος. Μπράβο όμως στα παιδιά του συνδέσμου, που δουλεύουν μέρα-νύχτα για αυτή την ομάδα.

- Ασφαλώς και άναψαν καπνογόνα οι συμπολίτες. Τώρα με τον νέο νόμο περί απαγόρευσης ανάμματος πυρσών κτλ. τα βρίσκουν πιο εύκολα στην αγορά μιας και ο Συφαέλ δεν αγοράζει πλέον. Απλά να θέσουμε το ερώτημα γιατί δεν τιμωρούνται βάσει νόμου, μιας και τωρά αθυμηθήκαν και δείχνουν μας τον νου τους για άλλη μια φορά.

- Για να μην ξεχνιόμαστε 59(!!!) εισητήρια περισσότερα διέθεσε η ΑΕΛ στο ντέρμπυ. Έτσι για κάποιους που ισχυρίζονται πράγματα φανταστικά. Και κάτι άλλο, πως είναι δυνατόν ο συμπολίτης να είχε 5500 κόσμο χθές όπως έγραψαν ορισμένοι? Πόσο κόσμο χωράει επιτέλους η δυτική?
- Ανδρέας Μιχαηλίδης. Ελπίζω χθές να άκκασαν την γλωσσούα τους μερικοί-μερικοί, γιατί τούτη η ψυχή και το πάθος που επέδειξαν οι Λέοντες και ειδικά μετά την αποβολή (σωστή), είναι καθαρά προϊόν δικό του.

- Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μας, οι πρώτες βοήθειες γέμισαν χθές λίγο μετά την λήξη του αγώνα. Όχι δεν ήταν απολλωνίστες (εξ' άλλου αυτοί συνήθισαν), αλλά ΑΕΛίστες που δεν μπορούσαν να συνηδητοποιήσουν πως η ομάδα τους έχει ακόμη διοίκηση, προπονητή και είναι στους στόχους της εν περίοδο Χριστουγέννων.
"ήρθαμε απ' άλλη εποχή και σας χαλάμε τη γιορτή...."

Friday 19 December 2008

Γαμήστε τον πούστη....


Ποιός απόλλων τζαι θεοί τζαι πελλάρες ρε. Δαμέ εν Λεμεσός. Λεμεσός τζαι Λεμεσιανός, βέρος Λεμεσιανός, σημαίνει ΑΕΛ. Γι' αυτό φκερώστε την πόλη ΜΑΣ τζαι πιέννετε πάνω στα χωρκούθκια σας τζαι να κάμνετε τζιπάνω παναύρκα. Ρουφιάνοι. Ούλλοι εμάθαν σας ρε. Είσαστεν η χειρότερη φάρα οπαδών στην Κύπρο με πολλή διαφορά. Τα μουσκουρούθκια όμως, αλλού, όι δαμέ. Δαμέ, είπαμεν, ο Λέοντας κάμνει κουμάντο. Κανένας άλλος. Δώσε Θεέ μου, να τους δέρουμεν τζαι η Λεμεσός εννά ξενυχτήσει πάλε.

Πάμε στα δικά μας τώρα, αρκετά ασχοληθήκαμε με τους πούστηδες των περιχώρων της πόλης μας. Όποιος θέλει ας παίξει. Δεν μας απασχολεί αυτό. Άλλοι είναι υπεύθυνοι γι' αυτό. Εμάς η δουλειά μας, είναι να τραγουδάμε όχι απλά δυνατά, αλλά ΔΥΝΑΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ. Υπόσχεση από τον σύνδεσμο, είναι πως όποιος δεν βγάλει και την ψυχή του μέσα στη Θύρα την Κυριακή, πριν τον διώξουν απ'εκεί και να τον διαολοστείλουν πάνω, θα τρώει και ξύλο. Ήδη αρχίσαμε από το προηγούμενο παιχνίδι. Όποιος δεν τραγουδούσε, και σαλιάριζε με την γκόμενά του, υπέφερε από μαζικό....ΝΤΟΥ.

Η μάχη της κερκίδας δεν είναι το ίδιο πράγμα με την μάχη εντός αγωνιστικού χώρου. Η μάχη της κερκίδας είναι...ΠΟΛΕΜΟΣ. Ποτέ δεν χάσαμε από δαύτους και δεν πρόκειται να γίνει ούτε τώρα. Κάνουν καλές κερκίδες φέτος, αλλά πάντα μαζί μας νιώθουν κόμπλεξ και αυτό φάνηκε και στο παιχνίδι της πρεμιέρας όπως και στο περσινό του δεύτερου γύρου ιδιαίτερα. Όλοι γήπεδο..ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ.

ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ

Tuesday 9 December 2008

Ελλάδα ώρα μηδέν...


Με ποια δύναμη να σχολιάσουμε την εκρηκτική εμφάνιση της ομάδας την Κυριακή? Με ποιό σθένος να ασχοληθούμε γενικά με ποδόσφαιρο και καλαθόσφαιρα όταν δύο γονείς κλαίνε αυτή τη στιγμή για το παιδάκι τους που χάθηκε, ένα τσούρμο αναρχικοί καίνε και καταστρέφουν πολιτισμό και ιστορία, και μια ολόκληρη χώρα οδεύει με ταχύ βήμα προς την καταστροφή. Άραγε αδελφέ Αλέξη, να μπορείς να βλέπεις και να ακούς τι γίνεται στην χώρα σου, αυτήν που σου έδωσε ζωή αλλά ταυτόχρονα σου την πήρε?

Δεν μου το βγάζετε από το μυαλό πως ο αγώνας ΠΑΟ-Ανόρθωσις έγινε εσκεμμένα. Γιατί μόνο με ποδόσφαιρο μπορείς να μαντρώσεις στην ουσία 60000 κόσμο σε ένα γήπεδο σε μια στιγμή που έξω τα πάντα γινόντουσαν γης μαδιάμ. Εδώ στην καταστροφή που έγινε στην πολύ πολύ μακρινή Αμερική με την επίθεση πριν λίγα χρόνια, επηρεάστηκε η πιο μεγάλη Ευρωπαϊκή διοργάνωση τη στιγμή που δεν συσχετιζόταν καθόλου η Αμερική μ'αυτή και γενικότερα με ποδόσφαιρο. Τι να πει κανείς? Και τι να πει κάποιος σ'αυτούς του γονείς?

Αλέξη, καλό σου ταξίδι αδελφέ και να είσαι σίγουρος, μια μέρα η θυσία σου αυτή θα δικαιωθεί.

Saturday 6 December 2008

Get ready bitches....


Κιτρινομανία αναμένεται να πλήξει την Κύπρο κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Οι φοιτητές -μεταξύ αυτών και ο Lion3 με τα υπόλοιπα στελέχη του blog μας- που έρχονται καυλωμένοι/πορωμένοι από όλες τις γωνιές του πλανήτη για τις γιορτές, ζούν και αναπνέουν για τα 3-4 παιχνίδια της ΑΕΛάρας που θα προλάβουν να παρακολουθήσουν, μεταξύ αυτών δύο ντέρμπυ με τον Μουσικό Όμιλο και τα πορτοκαλιά φλωράκια. Η κίτρινη κερκίδα αναμένεται να ζήσει παλιές καλές ένδοξες εποχές.

Γι' αυτό να το ξέρετε εσείς που μένετε μόνιμα στην Κύπρο, πόσο τυχεροί είστε. Γι' αυτό σταματάτε να μουρμουράτε σαν τις φτηνές γυναικούλες στα χωριά και στηρίξτε πραγματικά. Μέσα από τα ερχόμενα 3-4 παιχνίδια θα δείξουμε τις δυνατότητες μας, ως προς το που μπορούμε πραγματικά να φτάσουμε φέτος. Όσοι δεν το καταλάβατε, έχουμε όλα τα εχέγγυα για να καταλάβουμε τουλάχιστον την 4η θέση και σ' αυτό δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο κανένας Απόλλων και κανένας Αποέλ.

Ξεκινάμε λοιπόν από αύριο. Όλοι στο Παραλίμνι, για ψαράκι από το μεσημέρι (έτσι όπως παλιά) και μετά όλοι στο Τάσος Μάρκου για να φέρουμε το τρίποντο στη Λεμεσό. Και μετά να ετοιμάζεστε για τις εκπλήξεις που θα προσφέρει και πάλι απλόχερα ο Συφαέλ στα ντέρμπυ....

Thursday 4 December 2008

Ήξερες ότι...


  • Ο πρώτος-πρώτος που έριξε την ιδέα για την υλοποίηση ενός αθλητικού σωματείου στην πόλη της Λεμεσού ήταν ο 20χρονος τότε Θεοδόσης Κωνσταντινίδης?
  • Αυτό έγινε ένα βράδυ στα μέσα του καλοκαιριού του 1930 στο εξοχικό κέντρο ΟΑΣΙΣ (Γλάδστωνος)

  • Η Λεμεσός εν έτοι 1930 αριθμούσε σε 15000 κατοίκους?

  • Ο Νίκος Σολομωνίδης όταν του έγινε η πρόταση για ίδρυση αθλητικού σωματείου στην πόλη, ήτο μόνο 22 ετών?

  • Η μέρα ιδρύσεως της ΑΕΛ (4/10/1930) ήτο Σάββατο?

  • Το όνομα Αθλητική Ένωση Λεμεσού (ΑΕΛ) ήταν ιδέα του Δημητράκη Τσέπη?

  • Ο 1ος ανεπίσημος αγώνας της θρυλικής ΑΕΛ ήταν με την ομάδα του Σουλίου?

  • Διαιτητής ήτο ο Τσέπης, ενώ το σκορ 3-1?

  • Μέσα σε δύο μόνο μήνες, και συγκεκριμένα μέχρι και τις 23/12/1930 τα επίσημα μέλη του σωματείου αριθμούσαν στα 36?

  • Το 1ον οίκημα του σωματείου ήταν στο ισόγειο της 2όροφης κατοικίας του γιατρού Φράγκου (κάπου μεταξύ ΓΣΟ-Δημόσιου Κήπου)?

  • Οι επτά από τους αθλητές της 1ης ποδοσφαιρικής ομάδος, ήταν ακόμη μαθητές?

  • Ο 1ος επίσημος αγώνας ήταν με τον θρυλικό τότε Πεζοπορικό στο ΓΣΟ, και το σκορ έληξε με 6-1 υπερ της ΑΕΛ?

  • Ο 1ος προπονητής της ομάδας ήταν ο Δημητράκης Τσέπης?

  • Ο πρώτος ξένος προπονητής στην Κύπρο ήταν ο Αργύρης Γαβαλάς που ανέλαβε την ΑΕΛ στις 13 Νοεμβρίου 1932?

  • Τον Αργύρη Γαβαλά έπεισε να έρθει στο νησί ο Ηρακλής Αραούζος?

Wednesday 3 December 2008

Χωνέψετέ το....

...τζαι βρίξετε!! Η νέα ΑΕΛ δεν πρόκειται να αλλάσσει πλέον προπονητές όπως τες κλάτσες. Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης, άλλως Ανδρίκκος, άλλως μυστακοφόρος, ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι ο προπονητής της φετινής ΑΕΛ τουλάχιιστον μέχρι το πέρας του φετινού μαραθώνιου που να φακκάτε κάτω τζαι να σηκώννεστε ίσια πάνω.

ΕΑΝ, δεν σας ικανοποιεί το γεγονός αυτό, ΕΑΝ ούλλα μυρίζουν σας τζαι ούλλα βρωμούν σας, ΕΑΝ δεν τον πάτε, ΕΑΝ δεν σας αρέσκουν οι επιλογές του, ΕΑΝ δεν είσαστε συνηθισμένοι στην ΜΗ αλλαγή προπονητή κατά την περίοδο των γιορτών, ε τότε πάρτε το κεφαλάκι σας και με αργές αλλά σταθερές κινήσεις αρκέψετε να φακκάτε πάνω στον πρώτο τοίχο που θα βρεθεί στον δρόμο σας.

Τι εν τούτο το πράμα μαζί σας ρε? Να βλέπετε φαντάσματα παντού, όι εν παίζουμεν καλά, όι παίζουμεν καλά αλλά εν βάλλουμε γκόλς, όι εδέραμεν αλλά εν επαίξαμεν καλά, όι ο ένας εν κάμνει, όι που εν ο Τσόρο, όι που εν ο Σιέμποκ και ο Λάουτα. Δώστε παμόν επιτέλους.

Είναι μια μεταβατική χρονιά για το τι θα επακολουθήσει βάση του πλάνου της διοίκησης (σηκώννεται η τρίχα μου όποτε μιλώ για την διοίκηση), μια ήσυχη χρονιά, χωρίς κινδύνους, τα οικονομικά μπαίνουν επιτέλους σε μια τάξη, έγιναν περιοδικά, μπουτίκ, τόμπολες, σχέδια για προπονητικά κέντρα, και επιπλέον διεκδικούμε με αξιώσεις την είσοδο μας στην 4άδα. Εν εκατάλαβα δηλαδή, είχατε τα τζαι πέρσι τζαι πρόπερσι τζαι πριν 10 χρόνια τούτα. ΑΕΛίστα, πάρτο ψύχραιμα, ναι, είναι Χριστούγεννα και όλα κυλούν -βάση σχεδίου- ΡΟΛΟΪ. Τα λέμε..

Πρόγραμμα Αγώνων Χριστουγέννων

Η Εκτελεστική Επιτροπή κάθησε και τροποποίησε το πρόγραμμα των αγώνων που θα διεξαχθούν την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και ο Λέοντας -όπως και πάρα πολλοί φοιτητές- είναι ιδιαίτερα ευτυχής που θα μπορέσει έτσι να παρακολουθήσει τρείς με τέσσερεις αγώνες της Αελλάκκας. Οι αγώνες έχουν ως εξής:

  • ΑΕΛ-Αλκή 15/12 (Δευτ.) 7μμ- (Νίκη για ψυχολογικούς λόγους ενόψει ντέρμπυ
  • ΑΕΛ-Απόλλων 20/12 (Σαββ) 7μμ- (Με νίκη τα πιο ωραία Χριστούγεννα ever)

  • Ατρόμητος-ΑΕΛ 28/12 (Κυρ.) 5μμ- (Νίκη για ψυχολογικούς λόγους ενόψει ντέρμπυ)

  • ΑΕΛ-Αποέλ 04/01 (Κυρ.) 6μμ- (Με νίκη, για να μπούμε με το δεξί στον νέο χρόνο)



Tuesday 25 November 2008

Που είναι τα ούρα? (οέο)

Για δες καιρό που διάλεξαν οι Πάφιτοι να μπηχτούν ενέσεις.... Διάβαζα πριν λίγο πως και δεύτερος παίχτης του Απόπ Κινύρα βρέθηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ που του έγινε, ενώ πληροφορίες φέρουν κι άλλους παίχτες της Παφιακής ομάδος να ακολουθούν. Γιατί Παφιτούθκια μου μπίεστε τούτα τα γέριμα τα πράματα πάνω σας? Μεν φοάστε και εν κεκλεισμένων των θυρών το μάτς ρε θηρία μου. Ο λέοντας εν θα είναι παρών, τουλάχιστον οπτικά. Γιατί ακουστικά και ψυχολογικά, όχι μόνο θα είναι εκεί, αλλά θα ντοπάρει και την ομάδα του σε υψηλού επιπέδου ντεσιμπέλ.

Τώρα για να σοβαρομιλήσουμε και λίγο, το πρόβλημα με το ντόπινγκ είναι τεράστιο σε ένα τόσο δα νησάκι. Το θέμα είναι όμως να γίνονται οι έλεγχοι σε όλους αδιάκριτα. Γιατί ναι, είναι εύκολο να αιφνιδιάσεις τον Απόπ την Απέπ και την κάθε Απέπ και να τους πιάσεις στα πράσα, αλλά δεν είδαμε κανένα παίχτη του Αποέλ και της Ομόνοιας να πιάνεται. Που πήγαν τα ούρα, ποδοσφαιριστών πρωτευουσιάνικης ομάδας μετά από έλεγχο που τους έγινε? Γιατί δεν έγινε τότε μέγας σάλος όπως αδικαιολόγητα συμβαίνει σήμερα με τον Κινύρα? Μην είστε αφελείς. Δεν υπάρχει ομάδα που διεκδικεί κάτι καλό και κάνει πρωταγωνιστικές πορείες, της οποίας οι ποδοσφαιριστές να τα δίνουν όλα σε ένα πρωτάθλημα με 50 αγώνες τουλάχιστον, να μην παίρνουν έστω κάτι.

Και τι θέλετε δηλαδή? Πως περιμένετε από έναν Απόπ, από ένα Εθνικό, να ανταγωνιστεί στα ίσα μιαν Ανόρθωση, ομάδες εκατομμυρίων με διασυνδέσεις παντού και με κόσμο? Γι' αυτό σας λέω, άστε τις μικρομεσαίες ομάδες στην ησυχία τους, και ασχοληθείτε με τις υπόλοιπες. Γιατί "το ντόπινγκ, εν που την κκελλέ που βρωμά".

Monday 24 November 2008

Προς Θύρα- 3 (επείγον)!!


Ρε παιδιά, δεν είναι κατάσταση αυτή. Δεν γίνεται ρε παιδί μου να πηγαίνετε Λευκωσία, και να μην αφήνετε τους γηπεδούχους οπαδούς να ακουστούν για λίγο. Οι άνθρωποι μας φιλοξένησαν όπως πάντα, μας τοποθέτησαν σαν τις όρνιθες πάνω στο ωραίο εκείνο πέταλο, ούτε τη βροχή τρώγαμε πάνω στα κεφάλια ούτε τίποτα, με τις ανέσεις σας, τις πίτσες σας, τους μπάτσους σας να σας προσέχουν, και να ανταποδίδετε την φιλοξενία με αυτό τον τρόπο. Τι θέλετε δηλαδή, να μας δίνουν μόνο 50-100 εισητήρια στο μέλλον? Παρακαλείτε λοιπόν η Θύρα 3 όταν παίζουμε εκτός έδρας να τηρεί το Fair Play και να φωνάζει πιο λίγο, ώστε να βοηθούμε και το φίλαθλο κοινό που παρακολουθεί τα εκάστωτε παιχνίδια από την ΤV να καταλαμβαίνει ποιοί είναι οι γηπεδούχοι και ποιοί οι φιλοξενούμενοι.

Sunday 23 November 2008

Μια εμφάνιση....μα τι εμφάνιση!!

Με ανοιχτό το στόμα μας άφησε ο Ανδρέας και οι 11 εκλεκτοί με το ΑΕΛόσημο στο στήθος. Η παρουσία στο πρώτο 45' ήταν βγαλμένη μέσα από τα πιο τρελά μας όνειρα. Μέχρι να έρθει φυσικά το καταραμένο λεπτό που δεχθήκαμε το γκόλ, και με μιας προσγειωθήκαμε όλοι ανώμαλα.
Έτσι είναι ρε παιδιά, το κτίσιμο μιας πρωταγωνιστικής ομάδας, απαιτεί πολλή υπομονή, θυσίες, και άλλα συναφή, αλλά αν αυτό που είδαμε το πρώτο ημιχρόνιο στην μπασταρδούπολη ήταν δείγμα για το τι μέλλει γενέσθαι σ' αυτήν την ομάδα τότε...χαλάλι και η υπομονή και όλα. Αν πράγματι είναι αυτή η ΑΕΛ που θα βλέπουν τα δύσπιστα μάτια του ΑΕΛίστα τα επόμενα χρόνια, τότε αξίζουν την πίστωση του χρόνου που μας ζήτησαν.

Μικρά-μικρά από το ΓΣΠ (αυτό βάζουν όλες οι σελίδες, το βάζουμε κι εμείς με τον δικό μας τρόπο):

- Συγκινητική η παρουσία των χιλίων περίπου φίλων της ομάδας που ταξίδεψαν στην πρωτεύουσα. Αρκετές φορές, ήταν λες και οι 10000 φίλοι του μαρουλλιού ήταν απόντες από το γήπεδο. Κέρδισαν την μάχη της κερκίδας αρκετές φορές με κόσμιο τρόπο.

- Συγκινητικός και ο τρόπος που πανυγήρισε ο Κωστάκης (του Σωτήρη του Κατσουρίδη του Χριστόφκια), ένας εκ των κορυφαίων αθλητών του αιώνα στο νησί μας. Νοιώθωντας πως το ταλέντο του αδικείτο στον πάγκο, άδραξε την ευκαιρία που του δόθηκε από τα κωλομέρκα και με την επίτευξη του τέρματος του, έβγαλε την φανέλα δείχνοντας σε όλους πόσο hard άνθρωπος είναι.

- Roque αν σε είχα μπροστά μου την ώρα που έχαννες την ευκαιρεία, θα σε έπιανα που τζίνα τα φκια τζαι θα σου τα έκαμνα ζαλατίνα. Αλλά εν πειράζει παιχταρά μου, επέρασεν μου τωρά, και θέλω να μου αφιερώσεις το επόμενο σου γκόλ.

- Θύμωσε ο αρχηγός. Την ώρα που ο Σίμος κλήθηκε από τον Ανδρέα για την αλλαγή, φάνηκε να δυσανασχετεί. Σίμο μου, είσαι αρχηγός, και έπαιξες και πολύ ωραία, συμφωνώ. Όμως οι επιλογές του coach πρέπει να γίνονται σεβαστές, και εσύ πρέπει να δίνεις το καλό παράδειγμα, που ξέρω πόσο πονείς αυτή την ομάδα.

- Αυτή τη φορά, ο κύριος Κατσουρίδης εκπροσώπησε την κυβέρνηση στο γήπεδο, μιας και ο κ.κ. Χριστόφιας είπε να ασχοληθεί και λλίο με την Έλση του, που τελευταίως του έκανε παράπονα ότι μια με το κυπριακό και μια με την ομόνοια, έχει αμελήσει την οικογένεια του.

- Πληροφορίες αναφέρουν πως με την λήξη του αγώνα, αρκετοί φίλοι του μαρουλλιού κινδύνεψαν να τσαλαπατηθούν από έναν τροχό που άρκεψεν να γυρίζει απότομα με κατεύθυνση τη Λεμεσό. Πολλοί μάλιστα, φοβήθηκαν τόσο που δήλωσαν πως δεν πρόκειτε να μεταβούν στη Λεμεσό για το παιχνίδι του δεύτερου γύρου.

Saturday 22 November 2008

Έχει θέση ο Τσόρο στην 11άδα?


Τελείωσε αισίως και αυτή η δημοσκόπηση που έγινε από το λεοντοblog. Το 59% των λεόντων που ψήφισαν έκρινε πως αυτό είναι καθαρά δουλειά του προπονητή, ενώ το 41% έκριναν πως δικαιούται μια θέση στο αρχικό σχήμα της φετινής ΑΕΛ με βάση βέβαια τα όσα έδειξε μέχρι τώρα, από τις λίγες του συμμετοχές σε κάποιους αγώνες και κυρίως στο κύπελλο.

Το blog παίρνοντας θέση στο πιο πάνω ερώτημα, συμφωνεί και με τις δύο πλευρές, αλλά σκεφτόμενοι πάντα το καλό της ομάδας θεωρούμε πως τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο γι' αυτό το θέμα έχει ο Ανδρέας Μιχαηλίδης. Αυτός ξέρει καλύτερα από τον κάθε ένα από μας, ενώ ανάξια σχολιασμού θεωρούνται μερικά από τα σχόλια φίλων της ομάδας οι οποίοι υποστηρίζουν την ύπαρξη κόντρας μεταξύ προπονητή και ποδοσφαιριστή. Η αλήθεια είναι πως ο Τσόρο έχει κατακτήσει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας, αλλά αυτό και μόνο δεν μπορεί να του εξασφαλίσει μια θέση στο αρχικό σχήμα, γι' αυτό και ο ίδιος πρέπει να δουλέψει περισσότερο για να καταφέρει να την ξανακερδίσει.

Τσόρο αλάνι, για πάντα στο λιμάνι.

Πουτάνα η ομόνοια....


O λαός τζι ο λαός τζι ο λαός. Αγγούρι. Ρίφκια είσαστε όλοι. Ρίφκια. Πιονάκια του ακέλ τζαι του κάθε χριστόβκια. Αλήθκεια ο πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας θα είναι παρών αύριο, σαν ανεξάρτητος που είναι?

Μουνιά, μουνιά οι Τούρκοι στην 9. Τα σφυροδρέπανα και τισ ψευτοσημαίες σας να τις αφήσετε σπίτια σας σήμερα. Εδώ είμαστε αθλητικό σωματείο. Ούτε δεξιά ούτε αριστερά.

Oλοι στο κωλοπέταλο. Αυτό μας δίνουν, εκεί θα πάμε. Δεν πα να βρέχει, δεν πα να κάμνει θεομηνίες. Μπροστά στην χάρη σου ΑΕΛάρα μου, κανένα ανεμολόγιο δεν μας σκιάζει.

Nομίζουν πως θα είναι εύκολο. Ας το εκμεταλλευτούμε αυτό και να τους αφήσουμε με θκιο σχείλη καμένα.

O Ανδρέας ξέρει καλύτερα από τον κάθε ένα από μας. Γι αυτό αφήστε τις λογής λογής μουρμούρες και κριτικές στην πάντα. Στο πέταλο, απλά τραγουδάμε και οι απέναντι ως συνήθως θα μας βλέπουν με το στόμα ανοιχτό.

Ισως να μην κατάλαβαν πως ο τροχός άρχισε ήδη να γυρίζει, αλλά το παν φυρί φυρί μου φαίνεται. Ο λόγος για όσους δεν μας υπολογίζουν ακόμη, εχθρούς αλλά και φίλους, και εύχομαι να τους έρτει που τζιαμέ που εν το περιμένουν.

Απολογούμαι αν ξέφυγα από τα πλαίσια και την επίσημη γλώσσα του blog αλλά η απαίχθεια μου δεν περιγράφεται. Ίσως το νούμερο ένα καρκίνωμα της ΑΕΛ τις τελευταίες 4-5 δεκαετίες να είναι το κυπριακό τρυφύλι. Μπήξε τους το ρε Ρόκε μου, να πετάξω στους 7 ουρανούς.

Thursday 20 November 2008

Προκοπίου....άλλως Champions League!!


Βρωμάτε από πάνω μέχρι κάτω. Από αυτόν που παίρνετε οδηγίες, μέχρι και το τελευταίο πιονάκι. Το δώσατε το τρίποντο στην ΑΕΚ, άντε πες γιατί οι οπαδοί της ΑΕΛ δεν συμπεριφέρθηκαν κόσμια. Τον πρόεδρο ρε μαλάκες γιατί τον παίρνετε δικαστική. Είπε κάτι που δεν ευσταθεί? Πρόσβαλε την πάρτη σας ρε σάπια, μουχλιασμένα υποκείμενα? Αφού ο ίδιος ο αρχηγός του τσίρκου ανέλαβε να πάρει την υπόθεση στην Ουέφα (ευκαιρία να κάνει και το ταξιδάκι του, να πιεί και τον καφέ του με τον φίλο του τον Λευκαρίτη), αφού ο ίδιος δήλωσε και δημόσια πως οι κατηγορίες της ΑΕΛ και τα στοιχεία που κατάφεραν οι άνθρωποί της να μαζέψουν ήταν όντως σοβαρά και αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής, τότε γιατί?

Γιατί δεν τιμωρήθηκε κύριοι και ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας για τις φωτιές που άναψαν τα παιδαρέλια του? Γιατί ο Γερασιμάκος, ο Τότης ρε, ο πεζινάρης ρε, δεν τιμωρήθηκε, ή ακόμη καλύτερα, γιατί τιμωρήσατε τον κακόμοιρο τον Κωνσταντινίδη? Αυτές οι αποφάσεις να το ξέρετε, προωθούν την βία και τον χουλιγκανισμό στο μαύρο και δύσμοιρο νησάκι μας. Ο Προκοπάκης, άκουσα έκανε και τον αγώνα της Εθνικής, ενώ επιβραβεύτηκε για τις τελευταίες καλές του αποδόσεις να κάνει και αγώνα Champions League, άκουσον άκουσον.

Και να σας πω και κάτι? Εγώ αυτό που φοβάμαι, είναι πως όλοι αυτοί οι διατητές, δεν είναι άχρηστοι, ανίδεοι και ξέρω γω διάφορα άλλα που τους φωνάζουμε κάθε εβδομάδα. Αυτό που πιστεύω, είναι πως είναι τόσο καλοί, ώστε να μπορούν να κάνουν όλα αυτά τα λάθη να φαίνονται ανθρώπινα. Αυτό πιστεύω, και αρχίζω να φοβάμαι να σας πω την αλήθεια. Ανοίξαμε τόσα πολλά μέτωπα, και ελπίζω η διοίκηση να μην κοντοσταθεί ή να κάνει πίσω, ή να ξεμείνει από δυνάμεις, γιατί την έχουμε βαμμένη.

Monday 17 November 2008

New Wallpapers!!!


(Many thanks to Lion3 and ael_kingston)



Saturday 15 November 2008

Saturday 8 November 2008

Γράμμα από αναγνώστη μας...

Σεβαστέ κ. Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας, Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε, κ.κ. Υπουργοί, συμπαθέστατε κ. Αρχηγέ της Αστυνομίας και αγαπητοί Βουλευτές..

Σας γράφω σήμερα ως ισότιμον μέλος της Κυπριακής κοινωνίας, ως ένας νομοταγής πολίτης του τόπου αυτού, που εκπληρεί στο ακέραιον τις υποχρεώσεις που του αναλογούν, πληρώνοντας τους φόρους του, έχοντας καθαρό το ποινικό του μητρώο, εκπληρώνοντας κάθε φορά το εκλογικό του δικαίωμα, και που υπηρετεί την πατρίδα από την θέση πλέον του εφέδρου αξιωματικού. Στην θεωρία φαίνεται να είμαι ένας κανονικός συνηθισμένος πολίτης του τόπου, στην ουσία όμως είμαι ένας καταπιεσμένος από το σύστημα και αδικημένος από τα διάφορα που συμβαίνουν γύρω μου. Θα αναρωτηθείτε γιατί, έτσι σας δίνω την απάντηση στο ερώτημά σας. Βλέπετε όταν είχα να κάνω την επιλογή ποδοσφαιρικής ομάδας είχα την ατυχία, σαν Λεμεσιανός που είμαι να επιλέξω την κλασική ομάδα της πόλης, την ιστορική Αθλητική Ένωση Λεμεσού. Ατυχία όχι για την επιλογή μου, αλλά για το τι συνεπάγεται της ομάδος αυτής.

Η Αθλητική Ένωση Λεμεσού εν έτοι 2008 αγαπητοί μου κύριοι, είναι στην ουσία ένα άρρωστο σωματείο, που άρχισε σιγά σιγά να βρίσκει τα πόδια του, αλλά δεν έχει ακόμη τη δύναμη να σηκωθεί από την αναπηρική καρεκλίτσα του και να περπατήσει μόνο του. Όλοι εμείς οι ΑΕΛίστες τόσα και τόσα χρόνια, σαν άλλοι "αναπνευστήρες" καταφέραμε να κρατήσουμε αυτή την ομάδα ζωντανή έστω κι αν τα χτυπήματα και οι "βολές" που δέχτηκε κατά καιρούς στα 78 χρόνια ζωής της ήταν πάρα πολύ δυνατά σε σημείο που αν συνέβαινε αυτό σε κάποια άλλη ομάδα μικρότερης εμβέλειας θα "έσβηνε" αμέσως. Ο ΑΕΛίστας είναι επίσης ένας ταλαιπωρημένος οπαδός ο οποίος προσμένει εδώ και δεκαετίες την διάκριση ώστε να τονώσει την περηφάνια του και βροντοφωνάξει σε όλους πως ναι, η ΑΕΛ είναι εδώ, η Λεμεσός έχει άξιο αντιπρόσωπο στα δρώμενα του τόπου. Και αντ' αυτού, δέχεται τον πόλεμο ακόμη και σήμερα. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που συνεχώς κλαίγονται, βλέποντας φαντάσματα και διάφορα κατεστημένα σε κάθε γωνιά, αντιθέτως είμαι εκ φύσεως ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος που προσπαθεί να βρεί πάντα λύσεις σε όποια δυσκολία κι αν του προκύψει στο δρόμο του.

Γιατί κύριοι δεν θεωρείτε την ΑΕΛ και τους οπαδούς της σαν ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας? Μήπως δεν είσασταν εσείς αγαπητέ κύριε Χριστόφια που ήρθατε στο κλειστό Ν.Σολομωνίδης και δηλώνατε περήφανος που η Κύπρος έχει ένα τέτοιο καμάρι σαν την ΑΕΛ? Είτε καλαθόσφαιρα είναι κύριε Χριστόφια μου, είτε ποδόσφαιρο, είτε επιτραπέζια αντισφαίριση, είτε σκάκι, εμείς πάμε στο γήπεδο και υποστηρίζουμε ένα. Την ιδέα αυτή που ανικατοπτρίζεται στα δικά μας μάτια μέσα στον κύκλο με τα τρία κεφαλαία γράμματα: Α.Ε.Λ. Γιατί κύριε Παπακώστα αρχηγέ της αστυνομίας και πρώην διοικητή της Μ.Μ.Α.Δ. ο ΑΕΛίστας δεν τυγχάνει της ίδιας μεταχείρησης από την Κυπριακή Αστυνομία? Εσείς ο ίδιος δηλώνατε όταν σας έχριζε αρχηγό ο Πρόεδρος, πως θα δώσετε το άπαν των δυνάμεων σας για ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της Κυπριακής Δημορατίας. Είπατε επίσης πως θα λάβετε και διάφορα μέτρα για την πρόληψη της βίας στα γήπεδα. Πραγματικά εγώ σαν οικογενειάρχης, πολύ χάρηκα όταν άκουσα τις νέες εξαγγελείες περί των νόμων που βάλατε και των στόχων που θέσατε πίστεψα πως ναι, τελικά θα ξαναπάρω γήπεδο τα δυό μου παιδιά να δουν την ομάδα τους, μέσα σε ένα κλίμα ασφάλειας.

Το ξέρατε κύριοι, πως ο Σύφαελ ήταν ίσως ο μοναδικός σύνδεσμος μεγάλης ομάδας που σεβάστηκε στο 100% αυτούς τους νόμους? Ούτε ένα κέρμα δεν έπεσε στο γήπεδο στα φετινά παιχνίδια, ούτε ένα μπουκάλι, ούτε ένας πυρσός κύριοι. Σημειωτέον πως όλες οι μεγάλες ομάδες και συνέχιζαν να ανάβουν πυρσούς και εκσφενδόνιζαν τα διάφορα αντικείμενα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά κύριοι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Σήμερα (σσ.χθες) όταν είδα τι γινόταν πάνω στην κερκίδα των οπαδών της ομάδας μου, πήρα τα δύο κατατρομαγμένα μου παιδάκια και τα έβαλα στην αγκαλιά μου. Είμουν όμως πολύ αποφασισμένος, βλέποντας τα να δακρύζουν από τρόμο και φόβο. Ο πρώτος που θα με πλησίαζε εκεί στο κάθισμά μου, είτε αστυνομικός λεγόταν αυτός, είτε οπαδός θα τον σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια.

Με ποιο δικαίωμα κύριοι εισβάλατε στην κερκίδα και πλακώνατε στο ξύλο παιδιά που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Θα έλεγα ότι θυμίσατε λίγο από τριτοκοσμικές χώρες, αλλά ξέχασα ότι εκεί δεν υπάρχουν χούλιγκανς. Η αστυνομία είναι υπεύθυνη να συλλάβει -και να χτυπήσει αν χρειαστεί με μέτρο- αυτόν που προκαλεί την παρανομία. Μην ισχυριστείτε πως 500 άτομα παρανόμησαν όμως. Γιατί λοιπόν όλο αυτό το μίσος? Μήπως κρύβει κάτι άλλο? Κάποιοι έχασαν χρήματα από αυτή την διακοπή κύριοι, και θέλω να πιστεύω πως κανένας από 'σας δεν ήτο μέτοχος της συγκεκριμένης υπόθεσης. Γι αυτό κύριοι, σας παρακαλώ, δεν ζητάμε τίποτα άλλο από ίση μεταχείρηση. Τίποτα άλλο.

Monday 3 November 2008

Βρες την διαφορά...


...και μπες στην κλήρωση για το πάπλωμα, μια προσφορά της σελίδας μας για τις κρύες νύχτες του Χειμώνα!!

Sunday 2 November 2008

Tips για Σκληροπυρηνικούς..από έναν παλιό!!

Θύρα 3, όνομα βαρύ κι ασήκωτο. Μια παράδοση, ένας ζωντανός θρύλος που πέρασε από γενιά σε γενιά και παραμένει στυλοβάτης και άξιος υπερασπιστής των συμφερόντων της ιδέας που τόσο ένθερμα στηρίζει. Πάνε όμως τα χρόνια τα παλιά, τα αξέχαστα, που μόνο και στο άκουσμα του ότι ερχόταν η Θύρα 3, φόβος και ρίγος διαπερνούσαν τα κορμιά τόσο των εχθρών όσο και των ιδίων των απλών Αελιστών.

Ποιός ξεχνά άραγε το τρέξιμο που έκαναν τόσοι και τόσοι εχθροί μέσα στην ίδια τους την πόλη? Ποιός ξεχνά τους απολλωνίστες που κρύβονταν πίσω από τους τοίχους του Τσιρείου μέχρι να περάσει η μεγάλη πορεία του Συφαέλ? Ποιός ξεχνά τότε που οι παλιές καραβάνες του Συφαέλ περίμεναν τους αποελίστες να περάσουν πίσω από την Ανατολική και τους ξεγύμνωναν και τους έπαιρναν τα εισητήρια? Αλλάξανε όμως οι καιροί.... Ειλικρινά μερικές φορές δεν μπορώ καν να κοιτώ κάτω στην Θύρα 3. Νιώθω να σιγοβράζω από μέσα μου, βλέποντας αλλά κυρίως....ΜΗ ακούοντας. Δεν είχα συνηθίσει να βλέπω το γήπεδο εκκλησία βλέπετε. Σαν πιο παλιός έζησα πολλά στο κομμάτι αυτό της Ανατολικής. Κανένας αντίπαλος δεν ακουγόταν απέναντι, όλοι αναιξεραίτως έβγαζαν φωνή....μα μια φωνή, αφού αλλιώς θα έτρωγαν της χρονιάς τους και θα έφευγαν με τις κλωτσιές για τα άνω διαζώματα.

Δεν κατηγορώ τα παιδιά που διαχειρίζονται το σύνδεσμο για όνομα του Θεού. Αντιθέτως τους γνωρίζω και προσωπικά και πραγματικά σέβομαι την δουλειά που κάνουν και τις ώρες που αφιερώνουν. Εξού και το σημερινό κείμενο. Ο Κωστής, ο Λούης, ο Φύτος και τα άλλα παιδιά, δεν μπορούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους. Γι' αυτό βάζω κάποιες παραμέτρους και κάποιες ιδέες ούτως ώστε να βοηθήσουμε κι εμείς λίγο με τη σειρά μας για να καλυτερέψουμε την εικόνα της κερκίδας μας.

  • Η Θύρα 3 δεν είναι όποιαδήποτε Θύρα. Όταν έχετε σκοπό σας να πάτε εκεί, να ξεχάσετε το κάθισμά σας. Κανένας δεν κάθεται για κανένα λόγο, όποιο κι αν είναι το σκόρ.
  • Οι συνδεσμίτες δεν κοιτάνε το παιχνίδι και ούτε τους νοιάζει το αποτέλεσμα στο γήπεδο. Το μόνο που τους νοιάζει είναι ο "άσσος" της κερκίδας και τίποτα άλλο.
  • Δεν ξεκινά κανένας να λέει σύνθημα από μόνος του, εχτός κι αν το αρχίσει ο εκάστωτε οργανωτής.
  • Ο οργανωτής θα έπρεπε να ήταν κάποιος μεγάλος σε ηλικία που να έχει επιρροή σε όλους τους οργανωμένους.
  • Μην κολλάτε ο ένας πάνω στον άλλο, και μην συμμαζεύεστε όλοι προς το κέντρο της Θύρας.
  • Όταν ακούτε "πάνω τα χέρια" τότε σφαίρα τα χέρια πάνω. Ούτε νωχελικά, ούτα αχ ούτε ουφ.
  • Ένα σύνθημα έχει την αρχή του και το τέλος του. Γι' αυτό το λέμε ολόκληρο και πάνω από τρείς φορές τουλάχιστον με το ίδιο πάθος.
  • Παρά να βιαζόμαστε να τα πούμε όλα, καλύτερα είναι να βγάλουμε το παιχνίδι με 3-4 συνθήματα αλλά να φωνάζουν όλοι με πάθος.
  • Ηλικίες 8-14 απαγορεύονται στη Θύρα. Πείτε με οπισθοδρομικό πείτε με ότι θέλετε, οι μιτσιοί δεν είναι έτοιμοι για την Θύρα 3. Καλύτερα 300 άρρωστοι να βγάζουν φωνή παρά 1000 μυξιάρικα να σαλιαρίζουν και να κάνουν πασαρέλα στην κερκίδα.

Δεν ανέχομαι από κανένα απολλωνίστα να βγάζει γλωσσίτσα μέσα στην πόλη μου. Ναι έχουν ξεφύγει, έβγαλαν κάποια πολύ ωραία συνθήματα, ναι κάνουν ωραίες κερκίδες. Γιατί? Γιατί φοβούνται πρωτίστως αυτούς που τους οργανώνουν και γιατί όταν τους πουν Α αυτοί κάνουν Α και όχι Β.

Ιδέες υπάρχουν πάρα πολλές από πολλά παιδιά και οι οποίες δεν κοστίζουν ακριβά. Πόσο δύσκολο είναι να δώσεις μαρκαδόρο και χρώμα σε 20 άτομα και να τους δώσεις και ένα πανί και να τους πεις φτιάξε μου σ' αυτό το πανί κάτι ωραίο, κάτι κίτρινο, κάτι μπλέ ότι να'ναι. Ξέρετε πως θα φαίνεται η κερκίδα μας με 20 πλακάτς και 20 σημαίες? Ανεπανάληπτη, και ολοκίτρινη πάν' απ' όλα. Δεν θέλω να απογοητεύσω μερικούς αλλά η αναρχία και η αταξία που επικρατεί μέσα στην Θύρα 3 πρέπει να εκλείψει. Αυτά και θα επανέλθω λίαν συντόμως.

Ένας παλιός συνδεσμίτης.

Wednesday 29 October 2008

Στιγμές του 68'...


Πάει καιρός, πολύς καιρός να χαρώ τόσο για το ποδοσφαιρικό κομμάτι και να περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο παιχνίδι και κάθε επόμενο παιχνίδι. Η ΑΕΛ μας έγινε ΑΕΛάρα φέτος και τα παιδιά σκίζονται μέσα στο γήπεδο, ζητώντας μόνο τρία πράγματα...στήριξη, στήριξη και στήριξη.

Πάει καιρός να ζήσω εκείνη τη γνωστή διαδρομή, προς το γήπεδο της Άχνας όταν όλοι οι ΑΕΛίστες μαζεύονταν στις διάφορες ταβέρνες του χωριού για καλό φαί το μεσημέρι μαζί πάντα με τις απαραίτητες μπυρίτσες και μετά να φεύγουν όλοι μαζί για το γήπεδο βρωντοφωνάζοντας το ανατριχιαστικό πραγματικά "ΑΕΛ λαός πρωτάθλημα". Φέτος είναι η στιγμή που το Δασάκι θα ζήσει ξανά εκείνα τα κίτρινα απογεύματα όσο ποτέ άλλωτε. Οι μαχητές μας υπόσχονται ότι θα τα δώσουν όλα για νέα επιτυχία που θα μας ανεβάσει τόσο πολύ, όχι μόνο στον βαθμολογικό πίνακα αλλά και στα μάτια των αντιπάλων.

Γι' αυτό πάμε σοβαρά, προσγειωμένα με τα κεφάλια μέσα πάντα, παίρνουμε το τριποντάκι και φεύγουμε κύριοι από το Δάσος, αλώνωντας το όπως μόνο εμείς ξέρουμε καλύτερα. Στα τέτοια μας ποιός θα είναι ο διαιτητής, στα τέτοια μας ποιοί θα είναι οι εκλεκτοί του Αντρίκκου, στα τέτοια μας τι θα κάνουν οι άλλες ομάδες.

Εμείς να παίξουμε την μπάλα που ξέρουμε, με βάση την ποιότητα των παιχτών που βρίσκονται στο κίτρινο οπλοστάσιο, και τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους. Οι στιγμές του 1968 δεν είναι μακριά αδέρφια... ο τροχός ξεκίνησε να γυρίζει και όπως λέει και ο Μαχαιρίτσας....να δεις τι σου' χω για μετά!!

Saturday 25 October 2008

Στα τσακίδια ρε... ούστ από' δω!!

Γιατί ρε παρλαπίπες δημοσιογράφοι της πλάκας παίζεται με την νοημοσύνη του κόσμου? Γιατί μας πουλάτε φούμαρα και λόγια της πλάκας, έτσι για να τα βλέπετε μόνοι σας και σαν άλλοι νάρκισσοι να τα θαυμάζετε. Δόξα σοι ο Θεός η Κύπρος είναι πολύ μικρή για να μπορείτε να κρύβεστε πίσω από τους υπολογιστές σας και να γράφετε τις μαλακίες σας.

Αφού το ξέρετε πως όλοι γνωρίζουν το αθλητικό, πολιτικό και επαγγελματικό σας υπόβαθρο, του καθενός από'σας, οπόταν μην παίζετε με τα νεύρα μας. Αν δεν μπορείτε να κάνετε ένα σωστό και επαγγελματικό ρεπορτάζ ή άρθρο, μην γράψετε καλύτερα. Το ξέρατε ρε φρούληδες ότι την προηγούμενη 'βδομάδα ξεκίνησε τις επίσημές τις υποχρεώσεις η Ευρωπαία βασίλισσα της καλαθόσφαιρας? Το ξέρατε πως...

Αλλά εσάς σας ένοιζε παραπάνω πότε πήγε για κατούρημα ο Ευρωπαίος και καλά Δέλλας, ή το τατουάζ που έχει στην πλάτη ο Μιγκέλ, ή αν ο Μουρίνιο και Τιμούρ θα έπιναν τις μπύρες τους μετά το ματς, ή αν έκαναν καταπληκτικές κερκίδες οι ομάδες σας (απόλλων- αποέλ) στα παιχνίδια τους. Γιατί εγώ δεν είδα ούτε ένα αφιέρωμα, ούτε ένα ρεπορτάζ για την ΑΕΛ στην Ευρώπη παρά μόνο 3-4 γραμμές από τις οποίες οι 2 ήταν οι συνθέσεις των ομάδων.

Τι στο διάολο συμβαίνει με την πάρτη σας ρε σεις? Κουράστηκα να μπαίνω στις κωλοσελίδες σας και να χρειαστεί να πάω τέρμα κάτω μέχρι να βρώ -αν βρώ- και να διαβάσω τα νέα της ομάδας μου. Αλλά ξέχασα ναι, τώρα η ΑΕΛ είναι στην 4η θέση, δεν κινδυνεύει, δεν έχει διοικητικά προβλήματα, δεν έχει δυσκοίλιους παίχτες, δεν έχει, δεν έχει. Είστε όλοι σας πιονάκια ρε, που κάποιος εγκέφαλος σας πέρνει μπρος και πίσω όπως αυτός θέλει και σκέφτεται, όπως αυτόν τον συμφέρει. Και σεις ως άλλοι αμνοί, τους ακολουθάτε ενώ το μπεεεεε μπεεεεε που κάνετε το διαβάζουμε καθημερινά στα ανούσια και ηλήθια γραφώμενά σας.

Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, ναι. Γιατί όμως κανένας απ' αυτούς δεν τολμάει να γράψει για τους Θεούς και τους δαίμονες που συμβαίνουν μέσα στα ίδια τα δημοσιογραφικά στέκια. Εγώ προσωπικά έχω αηδιάσει με το τι συμβαίνει. Να φταρνίζεται ο κάθε μαλάκας και να γριππώνεται όλη η Κύπρος. Άντε στα τσακίδια ρε.....

Saturday 18 October 2008

212...Super αλλά..

212 έκανε χθες βράδυ τους επίσημους τίτλους της η Αθλητική Ένωση Λεμεσού όμως πιος πραγματικά χαίρεται? Θα μου πείτε ο κάθε γνήσιος υπερασπιστής της ιδέας αυτής θα χαιρόταν όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ο Αελίστας καίγεται για άλλα. Επιζητά επειγόντως διάκριση στο ποδόσφαιρο, κάτι που αν γίνει θα αποφέρει τεράστιο κύρος στο προφίλ του σύγχρονου Αελίστα. Κακά τα ψέματα καλοί όλοι αυτοί οι τίτλοι αλλά την πραγματική χαρά και ηδονή θα τη φέρει ένας τίτλος στο ποδοσφαιρικό σώμα. Η δίψα αυτή σε συνδυασμό με την κατάκτηση έστω ενός κυπέλλου θα ανεβάσει την ψυχολογία και το πρεστίζ του κόσμου στο μέγιστο. Οι παλιοί ήδη άρχισαν να απέχουν από τα γήπεδα ενώ οι νεότεροι διστάζουν να δηλώσουν σαν ομάδα τους την ΑΕΛ γιατί ντρέπονται και άλλα συναφή. Θα μου πείτε ο Αελίστας είναι περήφανος και δεν έχει τίποτε για να ντρέπεται όμως το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια χάσαμε και χάνουμε οπαδούς από άλλες ομάδες κανένας μα κανένας δεν μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει. Γι αυτό ας στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις την διοίκηση αυτή (ό,τι πιο καλό μας έχει τύχει τα τελευταία χρόνια) και την ομάδα γενικότερα ώστε αυτή η μέρα, η μέρα της διάκρισης να είναι όσο πιο σύντομα γίνεται..

Wednesday 8 October 2008

Ακόμη να βρέξει.....


ΑΕΛίστας...μεγάλη υπόθεση. Κουβαλά το όνομα μιας ένδοξης ομάδας του παρελθόντος και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μην την αφήσει να σκουριάσει. Κουβαλά όμως και το βαρύ όνομα των προκατόχων του, όνομα βαρύ κι ασήκωτο. Βλέπετε δεν ήταν ότι κι ότι να λεγόσουν ΑΕΛίστας μερικές δεκαετίες πίσω στο χρόνο. Ήταν μια λέξη που από μόνη της περιείχε σεβασμό (θέλοντας ή μη) και φόβο...πολύ φόβο.

Τα πέτρινα χρόνια για την ΑΕΛ καλά κρατούν μέχρι τις μέρες μας μιας και ο σύγχρονος ΑΕΛίστας δεν έχει και πολλά να υπερηφανεύεται για την ομάδα του. Ναι είναι καλό το παρελθόν και πάνω απ’όλα ένδοξο όμως ο σημερινός ΑΕΛίστας δεν αρκείται από αυτό και μόνο. Επιζητά φυσικά την χαρά του πολυπόθητου και μέγιστου, δηλαδή την κατάκτηση ενός εγχώριου τίτλου. Πράμα δύσκολο όπως και να το κάνουμε.

Στο κυπριακό στερέωμα, τρείς (ίσως τέσσερεις) ομάδες έχουν ήδη εδραιωθεί στα ψηλά και μόνο μεγάλες δυνάμεις μπορούν να τους ρίξουν πλέον από εκεί. Δεν είναι εύκολο λοιπόν μια ΑΕΛ ομάδα που πλέον δεν προκαλεί τρόμο να μπορέσει ποτέ (λογικά ομιλούντες) να μπει σφήνα στους “Big 4” όπως λένε και στην Αγγλία.

Πρέπει πρωτίστως να αλλάξουν πολλά δεδομένα εσωτερικά, ώστε κάποια στιγμή να μπορούμε και μεις με αξιώσεις να επιζητήσουμε περισσότερα από αυτά που μας αναλογούν στο πρωτάθλημά μας. Διότι όπως έχουν τα πράγματα μέχρι τώρα είμαστε χιλόμετρα έτη φωτός πίσω. Λίγο ωμά σας τα λέω σήμερα αλλά είναι καλό να βλέπουμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι και έχουν διαμορφωθεί.

Δεν λέω, γίνεται πολλή δουλειά από τα παιδιά της διοίκησης αλλά ο ΑΕΛίστας πάντα θα απαιτά και θα ζητά περισσότερα. Αυτή η δίψα που μεταφέρει μαζί του εδώ και χρόνια για κατάκτηση ενός τίτλου, θα τον τυφλώνει σε πολλά θέματα. Και αυτό με το πέρας του χρόνου δεν θα έχει θετικές επιπτώσεις. Μου είναι αδύνατο να σκεφτώ ότι παρακαλάμε κόσμο και κοσμάκη να πάει γήπεδο σε ένα ντέρμπυ με τον “αιώνιο” την πρώτη μάλιστα αγωνιστική. Μου είναι αδύνατο να χωνέψω ότι κάναμε μόλις 1500 (αν είναι τόσα) εισητήρια διαρκείας. Γιατί όταν γνωρίζω το εκτόπισμα του κόσμου της ΑΕΛ τότε μένω κόκκαλο.

Η ΑΕΛ χρειάζεται ακόμη πολλές αλλαγές και πολλές πολλές θυσίες για να καταφέρει πρώτα πρώτα να σταθεί στα πόδια της. Κακά τα ψέματα και με τα λάθη των τελευταίων χρόνων, μπορεί να βγήκαμε από τον αναπνευστήρα φίλοι μου αλλά κινούμαστε ακόμη με την βοήθεια αναπηρικού. Το θέμα είναι όταν πρωτοπερπατήσουμε να υπάρχει αυτός ή αυτοί που θα βοηθήσουν ώστε να περπατήσει σωστά η ομάδα από την αρχή.

Διότι ναι, προτιμώ ακόμη 100 χρόνια ποδοσφαιρικής ανομβρίας και να κάνω ομάδα μοντέλο, ανταγωνιστική που αν αποτελεί φόβητρο όχι μόνο μέσα στο Τσίρειο αλλά και στο ΓΣΠ, παρά να πάρω ένα κυπελλάκι και μετά ξανά απ’ την αρχή.

Νέα Wallpapers: "The Bomber", "Nemanjia"




Friday 26 September 2008

Ξιφτερίστε τους....


Πάμε για την νίκη. Ούτε οι ΕυρωΠΕΟΙ μας σκιάζουν ούτε κανένας. Άμα το σκεφτείτε καλά, εμείς τους κάναμε αυτό που είναι σήμερα. Τους ταϊσαμε όταν δεν είχαν να φάνε, τους δώσαμε στέγη όταν έμεναν στα αντίσκηνα, τους χτίσαμε γήπεδο, αφού πρώτα τους δώσαμε το Τσίρειο. Να τους τουμπήσουμεν έμεινε. Γι 'αυτό κατακλύστε το γαμημένο και θα πάρουμε την νίκη με το έτσι θέλω. Προσέξτε...πάμε για νίκη, όχι για θετικό αποτέλεσμα.

Thursday 18 September 2008

Προσταγή Νίκης!!


Το μύνημα αυτό προσπαθεί να περάσει τις τελευταίες μέρες ο κιτρινόκοσμος σε όλη τη Λεμεσό, και φαίνεται πως έφτασε ήδη στα αυτιά αυτών που πρέπει. Το μόνο που ζητάνε από εμάς είναι να το κατακλύσουμε το γαμημένο και σε κόσμια πάντα πλαίσια να καταφέρουμε το επιθυμητό.

Βρίσκουμε το αποέλ στα χειρότερά του, με την διοίκηση να μην κάθεται άνετα πλέον στην καρέκλα της, με ένα προπονητή ουσιαστικά στον αναπνευστήρα, και μια ομάδα που όπως όλη η Κύπρος (αλλά και η Ευρώπη, τρομάρα τους) είδε, παραπαίει 'βδομάδα μ' εβδομάδα. Όλα αυτά ΄καθιστούν το έργο ακόμα και αυτής της φετινής ΑΕΛ πολύ πολύ δύσκολο.

Όχι ακατόρθωτο όμως. Οι παίχτες φαίνεται πως άλλαξαν νοοτροπία. Αυτό καλούμαστε να πράξουμε και εμείς πάνω στην κερκίδα. Φτάνει πια να είμαστε loosers. Πάμε Λευκωσία για τη νίκη και τίποτε άλλο. 90' λεπτά τραγούδι και μόνο τραγούδι εκεί στην ψυχιατρική πτέρυγα του ΣΥ.Φ.ΑΕΛ και θα δείτε πως έχονται οι επιτυχίες.

Υ.Γ. Με το παραμικρό ο αγώνας θα διακοπεί!!

Υ.Γ.2 Ευχαριστούμε τον φανατικό αναγνώστη του blog Πόλυ Χαραλάμπους που κλέβει κομμάτια από άρθρα μας καθώς ακόμη και τους ίδιους τους τίτλους.

Tuesday 16 September 2008

Η έξοδος των Λεόντων


Ακκάστε τους πας στο λαιμούι το τρυφερό το λευκωσιάτικο, να τελειώνουμε μια και καλή με δαύτους. Ο τροχός ήδη άρχισε να γυρίζει και θα κάτσει πολλούς που κάτω, με πρώτους και καλύτερους εσάς ρε πειρατές της πισίνας.

Που το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό θέλουμε παίχτες λιοντάρκα. Να δούμε να κατασπαράζουν το θήραμά τους με τόση αγριότητα και μανία ώστε να το ευχαριστηθεί η ψυχή μας.

Ολοι μα όλοι στο Γ(αμημένο) Σ(τάδιο) Π(ρωτεύουσας)

Εκεί όπου οι αδικίες έπεφταν χρόνια για χρόνια πάνω μας. Τι σφαγές και λεηλασίες ζήσαμε εκεί μέσα Θεούλη μου. Η περίφανη κιτρινολάβα όμως θα είναι εκεί και με το δικό της πάρτυ θα καεί το πελεκούδι στην εξέδρα.

Λούλλες ερχόμαστε, και είμαστε χιλιάδες

Έκλεισαν οι κάλπες...

...στο προηγούμενο μας poll και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμότατα τα 99 άτομα που ψήφισαν. Ένας αριθμός πρωτόγνωρος για blog Κυπριακής ομάδας, αν σκεφτείτε πως κανένας δεν μπορούσε να ψηφίσει δυο φορές.
Η πλειοψηφία των 99 φίλων μας λοιπόν και συγκεκριμένα το 79% έκρινε πως η μεσαία γραμμή της ομάδας ήταν αυτή που είχε τον κύριο λόγο για την πραγματικά μεγάλη επιτυχία της ομάδας μας στο ντέρμπυ με τον ανύπαρκτο. Και όταν μιλά η πλειοψηφία, κανείς δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα:
  • Τερματοφύλακας: 2%
  • Άμυνα: 5%
  • Κέντρο: 79%
  • Επίθεση: 13%

Saturday 13 September 2008

Άλλος είχε τ' όνομα...




...και άλλος τη χάρη. Ατρόμητη ήταν μόνο η ΑΕΛ χθές και ο υπέροχος της κόσμος. Μέχρι τέλος του πρωταθλήματος θέλω να μου βρείτε πάνω από μία ομάδα που θα πάρει πέντε περίπου χιλιάδες κόσμο με τον Ατρόμητο.

Εμπέντε: Πολύ καλός και σταθερός, δεν φέρει ευθύνη για το γκόλ. Σημαντική η απόκρουση στο τέλος.
Ουόν: Όσοι τον είχαν κατακρίνει πριν την έναρξη της χρονιάς πρέπει να έχουν ήδη κρυφτεί. Ειλικρινά αλάνθαστος στον αγώνα αυτό.
Φασσότ: Άρχοντας της αμυντικής γραμμής και όχι μόνο, δίνει ανάσες γενικότερα.
Ιορντάκε: Αθόρυβος, αλλά με σημαντική παρουσία.
Τζούνιορ: Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι εκπλήσσει με την παρουσία του. Οι σέντρες του ο φόβος και ο τρόμος για κάθε άμυνα.
Τοράο: Τώρα αρχίσαμε να καταλάβυμε την επιμονή του Μιχαηλίδη για την απόκτησή του. Με λίγα λόγια...μηχανάκι.
Μεσόνες: Θέλει πάρα πολύ δουλειά ακόμα. Θέλει επίσης δέσιμο με την υπόλοιπη ομάδα. Έδειξε ότι το κατέχει το τόπι.
Ρόκε: Βάλθηκε να τρελλάνει πολλούς φέτος με την παρουσία του. Αναγεννημένος με πολλή όρεξη για μπάλα.
Κρασσάς: Αρχηγός με α.........δια. Ο Σίμος είναι εδώ μαζί μας και πάλι. Σίμο ψυχάρα για πάντα Αελάρα.
Οφορίκουε: MVP του αγώνα ο Πίπης για εμάς. Όργωσε το γήπεδο ολόκληρο, βοήθησε πίσω, μοίρασε μπαλιές, και γενικότερα έκανε αισθητή την παρουσία του στους αντιπάλος αμυντικούς.
Μιχάλτσια: Φαίνεται πως βρήκαμε τον παίχτη σκόρερ που πάντα χρειαζόμασταν.



Friday 12 September 2008

Πρόσταγμα Νίκης...



Την θέλουμε πολύ και θα την πάρουμε με το έτσι θέλω. Είμαστε καλύτερη ομάδα και αυτό, θέλοντας και μη θα φανεί μέσα στο χόρτο. Πήραμε το Τσίρειο ψυγείο και το κάναμε καμίνι από την πρώτη κιόλας δοκιμασία. Μέσα σε τέτοιο καμίνι, κανένας ατρόμητος δεν πρόκειται ποτέ να ορθώσει ανάστημα.

Και δώσε Παναγιά μου να συντρίψουμε τους Πάφιους και τότε από 'βδομάδας θα γίνει το έλα να' δεις. Ποιό αποέλ, ποιό γσπ, ποια λευκωσία? Λιώστε τους σήμερα και πάμε γι' άλλα. Ανδρέα και Τάσο, δώστε το πρόσταγμα της νίκης, Σίμο εμψύχωσε τους συμπαίχτες σου, Αντρίκκο μου φύρε τον συνάδελφό σου, Άννινε προετοίμασέ τους.

Πρέπει να φανείτε όλοι συνεπείς στο ραντεβού με την μεγάλη αλλαγή. Ο κόσμος είναι ήδη γήπεδο νοερά. Ίσως κάποιοι να μην έχουν ύπνο απόψε. Δώστε τα όλα. Για 'μας, για την ΑΕΛ μας.

Λιώστε τους!! Ποιός Ατρόμητος? Εδώ είναι Λεμεσός






Tuesday 9 September 2008

Τιμή και δόξα...εν έτει 2008!!


Καρολίνα, ύψωσες το ανάστημά σου και μαζί την σημαία της χώρας σου ανέλπιστα ψηλά. Μιας χώρας που δεν βοήθησε καθόλου για το επίτευγμά σου αυτό.
Μάλλον θα προτιμούσες πάνω στην σημαία που κυμάτιζε περήφανα στα ύψη, να ήταν η φωτογραφία των δικών σου, της οικογένειας σου και όσων πραγματικά σε στήριξαν.
Να ξέρεις Καρολίνα, πως εκείνη την στιγμή δεν στεκόσουν μόνη σου στο βάθρο. Μια ολόκληρη πόλη δάκρυζε μαζί σου. Οι λέοντες ανατρίχιασαν βλέποντας την συγκλονιστική σου κούρσα στο νερό. Και παράλληλα ένοιωσαν την αδικία που ένοιωσες για την μη στήριξη της κοινωνίας. Μιας αδικίας που έγινε βίωμα για μας όλα αυτά τα χρόνια.
Μην ανεχτείς άλλο την αδιαφορία Καρολίνα. Τώρα έχεις τη δύναμη, έστω για λίγο μέχρι να σβήσουν τα φλας των δημοσιογράφων. Κάνε ό,τι μπορείς...θα είμαστε μαζί σου, δίπλα στο δελφίνι της Λεμεσού.

Thursday 4 September 2008

Tuesday 2 September 2008

Κίτρινο Ανθολόγιο


Ούτε ξεχνώ τα βάσανα
ούτε ξεχνώ τους πόνους
ούτε τους μαύρους τους σκληρούς
που πέρασαν τους χρόνους

Η Αέλ είναι καρφί
πάνω μου είναι μπηγμένο
κάνω τον αδιάφορο
μα μ' έχει τρυπημένο

ΑΕΛ μου δεν με ρώτησες
τον πόνο αν αντέχω
με κτύπησες παμπέσικα
μα εγώ πίσω σου πάλι τρέχω

ΑΕΛ μου εξεπέρασες
τα όρια της φύσης
και νουν πάνω σε άνθρωπο
δεν πρόκειτε ν' αφήσεις

Και ούτε που μπορούν
μπροστά σου να σταθούν
κλείνουν αμέσως κεφαλήν
και θέλουν να κρυφτούν

Είσαι ΑΕΛάρα μου
χαρά πολύ μεγάλη
που φέρνεις όμως κάποτε
πολύ μεγάλη ζάλη

'Αρχισαν τα όργανα..


...με το καλημέρα. Το πρωτάθλημα αυτό θα είναι το δυσκολότερο όλων, και να μου το θυμηθείτε. Για όσους δεν κατάλαβαν, απλά δέστε πως πήραν τις νίκες τους οι "μεγάλες" ομάδες του νησιού. Όμορφα κι ωραία ε? Και μην ακούσω για το παιχνίδι το δικό μας από κανένα... η ΑΕΛάρα πήρε ό,τι πήρε από μόνη της, καθαρά και ξάστερα.

Αλλά όσο φοβάμαι την αντιμετώπιση των ομάδων αυτών από τους ιθύνοντες, ξέροντας πως μια μέρα θα βρίσκομαι εγώ στην θέση του Παραλιμνιού ή της Απέπ, άλλο τόσο χαίρομαι βλέποντας τις δυνατότητες της δικής μας ομάδας, που σαφώς και δεν διαφέρουν από την γη μέχρι και τον ουρανό όπως μας έκαναν να πιστέψουμε τα Μέσα καθοδηγούμενης παραπληροφόρησης.

Ναι φίλοι μου, ούτε ακόμα κι αυτή η Ανόρθωση των ομίλων μπορεί να μας κερδίσει εύκολα και καθαρά μέσα σε ένα κατάμεστο Τσίρειο. Οι δυνάμεις μας είναι πολλές και φτάνουν μακριά, αρκεί να το καταλάβουμε νωρίς.

Monday 1 September 2008

Ε.Ο.Κ. (Ευρωπαϊκή Οικολογική Κερκίδα)




Θεέ μου τι κόσμος, τι πάθος, τι ατμόσφαιρα. Πάει καιρός να ζήσουμε τέτοια ένταση. Και πάλι... πρώτη φορά είδαν τα κατακόκκινα από την αϋπνία μάτια μας αυτό που έγινε το βραδάκι του Σαββάτου. Τι ευρωπαϊκών προδιαγραφών κερκίδα ήταν αυτή ρε παιδιά... Και δεν ήταν μόνο χάρμα ειδέσθε, ήταν και εγκεκριμένη από το υπουργείο υγείας και τους οικολόγους περιβαλλοντιστές.

Κερκίδα με βούλλα που λέμε. Ούτε ένας πυρσός, ούτε ένα βεγγαλικό, και άστε τους απέναντι να χαϊρεντίζοντε ανάβοντας διάσπαρτα 5-10 φλορέντζες χαλασμένες. Τουλάχιστον εμείς αγαπητά μου λαγουδάκια, όταν ανάβαμε, καίγαμε το Τσίρειο και τα όνειρά σας για καλή κερκίδα μαζί.

Η κερκίδα του Σαββάτου, το πάρτυ αυτό που γινόταν γενικά στην θρυλική Ανατολική, θα φέρει πολλή κόσμο πίσω στα γήπεδα. Θα φέρει οικογένειες, θα φέρει μεγάλες παρέες που τόσο μας έλειψε η παρουσία τους. Και όταν καταφέρουμε να κάνουμε πάρτυ το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά (ναι, και με αυτόν ακόμα τον Ατρόμητο) τότε έχουμε κερδίσει το πρώτο στοίχημα για φέτος. Την μεγάλη επιστροφή της κιτρινομάζας.

Οι ευρωπαϊκές προδιαγραφές ήταν πιστές στο ραντεβού τους. Μας χτύπησαν και φετος την πόρτα. Και μεις ανοίξαμε. Και θα είμαστε ανοιχτοί, μέχρι τέλος Μαϊου για να γιορτάζουμε ενωμένοι εκεί στην δική μας Ανατολική κάθε επιτυχία.

Sunday 31 August 2008

Sexy Sexy Football..


Αυτό μας φώναζαν οι απέναντι πέρσι τέτοιο καιρό χλευάζοντας ένα άρρωστο ουσιαστικό σωματείο, χτυπημένο από πολλά βάναυσα χτυπήματα στην νεότερη του ιστορία. Φέτος όμως, "ο τροχός εγύρισεν" που λέμε και στην κυπριακή διάλεκτο.

Δεν ήταν μόνο η νίκη φίλοι μου, δεν ήταν μόνο οι τρείς βαθμοί, δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι ήταν πρεμιέρα. Ήταν κάτι άλλο, κάτι πιο μεγάλο, κάτι το μαγικό. Ήταν αυτό το αίσθημα που νοιώσαμε όλοι όταν κατατροπώναμε τον "μεγάλο" μας αντίπαλο. Και ήρθε και καπάκι το sold out μαζί με την ενυπωσιακή κερκίδα μας να μας στείλει στα ουράνια. Ο γράφων πάντως αρνείται να κατέβει από εκεί ψηλά. Θέλει να μείνει μέχρι και το τέλος του πρωταθλήματος. Κι ας μην πάρουμε το τρόπαιο. Θέλω να βλέπω 11 λέοντες λυσσασμένους στο χόρτο, και χιλιάδες τρελλούς στην κερκίδα να καμαρώνουν και να νοιώθουν περήφανοι γι αυτό που βλέπουν. Έτσι ακριβώς, όπως στο παιχνίδι της πρεμιέρας.

Τώρα ένα είναι το φάρμακο για καλή πορεία φέτος. Η αμνησία. Αν καταφέρουμε να βγάλουμε από το μυαλό μας (όσο μας έμεινε) τον αγώνα αυτό, και να βλέπουμε κάθε παιχνίδι σαν πρεμιέρα τότε θα πάμε καλά με μαθηματική ακρίβεια. Κάθε νέο παιχνίδι δηλαδή, πρέπει να έχουμε σαν σλόγκαν μας το ήδη πολύ πετυχημένο "αρχίζουμε".

Saturday 12 July 2008

Γκρίνια και Μουρμούρα...

Φταιν οι πυράες? Ίσως. Πιο είναι το πρόβλημα στην ΑΕΛ, την στιγμή που μάλιστα δεν υπάρχει πρόβλημα? Γιατί τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης μας τα πρίζουν καθημερινά για διάφορα φανταστικά προβλήματα. Είδατε εσείς καμμιά εφημερίδα ή αθλητικό σάιτ να αναφέρετε στο πόσα season ticket ΔΕΝ έκανε το Αποέλ ή οι καλύτεροι πελάτες? Εξαιρείται η ΑΕΛ φαίνεται. Θα μου πείτε το δήλωσε σήμερα το πρωί ο κ. Παλλαρής στην επίσημη αθλητική εκπομπή της ομάδας. Ε και? Μόνο αυτά δήλωσε όμως? Γιατί κάποιοι καταπιάστηκαν μόνο με αυτό. Έχετε κάποιο πρόβλημα τώρα που "ΑΡΧΙΖΟΥΜΕ"? Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι, έτσι απλά για να την σπάσω σε κάποιον, όνομα και μη....σελίδα.

Φίλοι μου, στηρίξτε την προσπάθεια των παιδιών όπως μπορείτε και μην ακούτε κανένα και τίποτε. Μην συγκρίνετε τα διαρκείας που έκοψαν μέχρι στγμής Ανόρθωση και Ομόνοια. Για παράδειγμα, η Ομόνοια είναι ομάδα που γέμισε το ΓΣΠ (Γαμημένο Στάδιο Πρωτεύουσας) με 22000 κόσμο και μάλιστα με αντίπαλο τον Άρη. Η Ανό από την άλλη είναι διαχρονικά πρωταγωνίστρια. Μην μπερδεύετε καταστάσεις. Μιλάμε για τελείως διαφορετικούς αριθμούς. Σε αναλογίες η ομόνοια έπρεπε να κόβει κάθε χρόνο πάνω από 7000 season tickets και όχι να περιμένει ένα κατεβατό παίχτες για να βάλει ένα τέτοι στόχο.

Δεν είναι κακό να βάζει στόχους η διοίκηση μας. Και ο Μάικλ Λοϊζίδης έβαλε, για πολλούς, παρανοϊκούς στόχους (κατάκτηση ευρωπαϊκού, είσοδος στο final 4, τίτλοι, διακρίσεις, γεμάτα γήπεδα ακόμα και εκτός πόλης) και πέτυχε.

Friday 20 June 2008

Άνοιξε!!! Ζήτωωωω...(που καήκαμε?)

"Και άνοιξε το το γαμημένο".. φαίνεται να σκέφτονταν οι εκατοντάδες των μελών του ιστορικού φόρουμ κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών. Εν τη απουσία του, καταλάβαμε (τουλάχιστον ο γράφων) και συνηδητοποιήσαμε την τεράστια αξία του. Κακά τα ψέματα, η σελίδα αυτή γενικότερα και πιο συγκεκριμένα το φόρουμ, αποτελεί ήδη ένα μικρό λιθαράκι στο τεράστιο οικοδόμημα που λέγεται Αέλ, και ταυτόχρονα ίσως το σημαντικότερο κομμάτι έκφρασης των Αελιστών κατά τη σύγχρονη εποχή του σωματείου.

Πολλοί είναι αυτοί που άρχισαν να νοιώθουν "μοναξιά" με το κλείσιμο του, αφού τους έπνιγαν οι σκέψεις που επιζητούσαν να βγούν και να μοιραστούν με άλλες διάφορες γνώμες για θέματα σχετικά αλλά και άσχετα. Ένας τρόπος ζωής. Τι κι αν βρέθηκαν ίχνη ζωής στον Άρη? Στα παπάρια του Αελίστα. Έβγαινε στα ραδιόφωνα και έκραζε αυτούς που τόλμησαν να το κλειδώσουν.

Τι κι αν γράφονται διάφορα? Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα, είναι μια γιορτή. Το 70% του ποδοσφαίρου αποτελούν τα διάφορα στατιστικά, τα γραφώμενα των αθλητικογράφων, τα φόρουμς, οι αθλητικές εκπομπές, οι κερκίδες, τα στοιχήματα και μόλις το 30% από "καθαρή" μπάλα.

Α...και κάτι τελευταίο. Το φόρουμ δεν ανήκει μόνο στα μέλη του. Ανήκει και σε άλλους, εκατοντάδες, που δεν είχαν την τύχη (ή το μέσο) να είναι εγγεγραμένα μέλη, και που πραγματικά το χρειάζονται για την ενημέρωση και την ψυχαγωγία τους. Όταν κλειδώνεται, αυτοί βγαίνουν από τον αναπνευστήρα. Γι' αυτό κουλάρετε λίγο όλοι σας και αναλογιστείτε ο καθένας σας για το τι έφταιξε.. ΜΠΟΥΜ!!!

Friday 6 June 2008

Και εγένετω εταιρεία...

...και το όνομα αυτής "AEL FC LTD". Λέοντες και Λιονταρίνες μου κτυπάτε ξύλο, ταράξετε από τη θέση σας και κάμετε και κανέναν αγιασμό να συνεχίσουν έτσι όπως ξεκίνησαν οι διοικούντες μπας και 'βγούμε επιτέλους από το καταραμένο το τούνελ που μας έχουν κλείσει μέσα και δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε. Το φώς άρχισε να φένεται πάντως, και όλα δείχνουν πως είμαστε κοντά στην λύτρωση.

Οι πληροφορίες που έφθασαν στην αγέλη μας -και δεν που επιδέχονται αμφισβήτηση- είναι πως τα "καλά" είναι ακόμα πίσω. Όταν ακουστεί το όνομα που μάθαμε και 'μεις πριν από λίγο θα καταλάβετε. Ο λόγος που δεν το λέμε δεν είναι επειδή θα χαλάσει τη μεταγγραφή, απλά υποσχεθήκαμε στον "ψηλό φίλο" μας ο οποίος φέρεται να παίρνει και θέση μέσα στο νέο διοικητικό συμβούλιο πως θα κρατήσουμε το στόμα μας κλειστό. Ο εν λόγω κύριος φένεται να έχει αναλάβει προσωπικά την περίπτωση του..."Λατίνου".

Monday 26 May 2008

Με όνομα "βαρύ" σαν ιστορία...


Πήτερ Θίο Βασιλείου. Μην μου ανατριχιάζετε, μια αναδρομή θα κάνουμε. Συμπληρώνουμε φέτος, αισίως, ένα χρόνο από τότε που έγινε η μεγάλη είσοδος στους κίτρινη οικογένεια μας. Ένας άγνωστος άνθρωπος, "ένα παληκάρι", διάσχησε το περασμένο καλοκαίρι τις πόρτες του σωματείου μας (αφού πρώτα άνοιξαν και οι δύο) με στόχο να ανεβάσει την Αελάρα ψηλά.


Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πως πρωτοπαρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους, με το κίτρινο του πουκάμισο και τα αρχικά ΑΕΛ. Πωωωω, σκέφτηκα, ένας άγνωστος τύπος, από την Αγγλία, με πρυπηρεσία στο Αγγλικό ποδοσφαιρκό στερέωμα, με όνομα ελληνικό "βαρύ" σαν ιστορία, με τόσα χαρτιά προπονητικής και μάνατζμεντ και το κυριότερο με τσέπες βαθουλές και γεμάτες λεφτά... Πωωωωωωω, ξανασκέφτηκα, ε, ρε γλέντια που θα κάνουμε φέτος.


Δυστηχώς φίλοι μου, παρασύρθηκα σαν ένα 5χρονο παιδάκι που του δίνει γλυφιτζούρι ένας άγνωστος και πηγαίνει μαζί του. Όπως και πάρα πολλοί άλλοι. Αυτό όμως το γλυφιτζούρι είχε γλυκόπικρη γεύση. Και εξηγώ. Τα όσα διαδραματίστηκαν λίγο πριν την φυγή του ήσαν στιγμές ονειρικές για τον Αελίστα. Τι πάρτυ για τα παιδιά έκανε, τι δηλώσεις για πρωταθλητισμό έκανε, τι μεταγγραφές με μυστήρια ονόματα του υποκόσμου έκανε, τι περιοδικά έβγαλε, τι ακαδημίες-σχολεία σχεδίαζε, και άλλα πιο μικρά αλλά όλα με τεράστια σημασία. Έστω και στις λίγες αυτές μέρες της παρουσίας του, έβαλε γυαλιά σε πολλούς προκατόχους του. Τον επαγγελματισμό του, ο Αελίστας δεν τον ξαναείδε και ίσως ούτε πρόκειτε να δεί.


Όχι φίλοι μου, δεν τρελλαθήκαμε -ακόμη δηλαδή-, και ούτε μας βάρεσε κανένας ήλιος στο κεφάλι. Αναγνωρίζουμε τα λάθη και τα διάφορα ψέματα του, στο κάτω κάτω της γραφής όμως, αν πρέπει να βαρέσει κάποιον η ευθύνη ας βαρέσει άλλους. Ας βαρέσει τον αχάπαρο που του εμπιστεύτηκε την θέση στο σωματείο χωρίς έλεγχο περιουσιαστικών στοιχείων κτλ. Ο Πήτερ, έκανε τα λάθη του και ήταν πολλά. Σκεφτείτε όμως ένα Πήτερ Θίο με λεφτά, έναν Πήτερ Θίο που να ενεργούσε κάτω από τις εντολές ενός για παράδειγμα Άκη Έλληνα, έναν Πήτερ Θίο ελεγχόμενο.


Ο Πήτερ Θίο Βασιλείου, ήταν αυτός που έκανε την κίτρινη καρδιά μου να φτερουγίσει για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Τον πίστεψα. Μας ξεγέλασε όλους όμως. Και ο Αελίστας δεν συγχωρεί εύκολα ούτε και ξεχνά. Έπαιξε με τα αισθήματά μας και μας πλήγωσε πολύ. Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο ήταν πλέον αργά. Εγώ πάντως το είπα και θα το ξαναπώ. Δεν φταίει αποκλειστικά αυτός. Φταίει ο άλλος ο βλάξ που σημειωτέον ότι γυρίζει ανενόχλητος στη Λεμεσό ακόμα.


Φταίει ο πανηλίθιος αλλά φταίμε και μεις. Που τόσο απελπισμένοι είμαστε και τόσο ποδοσφαιρικά διψασμένοι, και υποδεχόμαστε τον κάθε άγνωστο σαν μεσσία. Ο λόγος μας, η παρουσία μας, το τσαγανό μας, μετρά πολύ, να είστε σίγουροι γι' αυτό, και να το εφαρμόζετε όταν και όπου επιβάλλεται. Όπως σίγουροι και αισιόδοξοι να είστε πως η δίψα μας αυτή θα σβήσει πολύ σύντομα.

Saturday 24 May 2008

Εδώ παπάς εκεί παπάς...

Στην αγέλη μας, μπορείτε να διαβάσετε σήμερα τα κατορθώματα των προέδρων του σωματείου μας από το 1976 μέχρι και το 2007.
Μάθετε τα καλά και τα...άσχημα του καθ' ενός που βρισκόταν στην προεδρική καρέκλα από τότε μέχρι και σήμερα, καθώς και μερικούς από τους κυριότερους λόγους που μας οδήγησαν στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα. Κατά τη μελέτη μας, στην οποία βοήθησαν αρκετά τα διάφορα δημοσιεύματα του τύπου, προσπαθήσαμε να συμπεριλάβουμε τα κυριότερα χαρακτηριστικά στοιχεία ώστε να σκιαγραφήσουμε το προφίλ του κάθε προέδρου ξεχωριστά. Αυτό που καταλάβαμε πάντως εμείς είναι πως η προεδρική καρέκλα της Αέλ μάλλον με ηλεκτρική μοιάζει. Κάντε λοιπόν κλικ πάνω στην διπλανή φωτό, και αν έχετε όποιεσδήποτε απορίες, διορθώσεις ή άλλες απόψεις μπορείτε ελεύθερα να μας στείλετε ένα e-mail στο leontas3@live.com









Thursday 22 May 2008

Ακατάλληλο για κομπάρσους....

...επιβάλλεται να γίνει το κλίμα στην νέα ομάδα που φτιάχνεται. Δεν χωράνε πλέον μετριότητες και λοιποί "μαϊντανοί" που στοιβάστηκαν με τα χρόνια στα σκουριασμένα ράφια του σωματείου. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε εμείς οι ίδιοι κατά κύριο λόγο πως η Αέλ είναι κατάστημα πρώτης γραμμής και δη γωνιακό, τότε να μην έχουμε παράπονο από τους υπόλοιπους όταν μας θεωρούν σαν ένα μπακάλικο της σειράς.

Η νέα διοίκηση φαίνεται να δουλεύει μεθοδικά και επαγγελματικά, και μέχρι στιγμής να απολαμβάνει καθολική στήριξη, από τον πρώτο μέχρι και τον πιο απαισιόδοξο Αελίστα. Καλά κάνουν όμως να συνεχίσουν με τους ίδιους ρυθμούς γιατί το ξέσπασμα του Αελίστα σε τυχόν αποτυχία τους πιστέψτε μας θα είναι πολύ έντονο. Λάθη θα γίνουν και όλοι μας το ξέρουμε, αρκεί μόνο να μην επαναληφθούν τα ίδια καταστροφικά λάθη του παρελθόντος. Να μας αναγκάσουν δηλαδή να ξεχάσουμε το πλέον αγαπημένο μας ρητό, "κάθε πέρσι και καλύτερα".

Από οικονομικής πλευράς, τα πράγματα φαίνεται ότι παίρνουν τον δρόμο τους, αν και τα διάφορα εμπόδια (εμπάργκο, οφειλές κτλ.) δεν ξεπερνιούνται τόσο έυκολα.

Από μετεγγραφικής πλευράς ακόμα περιμένουμε. Κακά τα ψέματα, ναι μεν είναι καλοί οι μέχρι στιγμής αποκτηθέντες ποδοσφαιριστές, αλλά αναμένουμε το κάτι τις παραπάνω. Σχεδόν σε όλες τις γραμμές είμαστε ακόμη ελλιπείς αλλά ελπίζουμε πως το "μάτι" του ιδιαίτερα συμπαθεστάτου προπονητή μας τις έχει ήδη εντοπίσει.

Τέλος ελπίζουμε πως θα ισορροπηθούν και λίγο οι δημόσιες σχέσεις μας με τους έξω (βλέπε αθλητικές σελίδες και διάφορα Μέσα Ενημέρωσης) που μας αντιμετωπίζουν σαν μια ομαδούλα της σειράς. Καλό θα ήταν να γίνει ένα δείπνο ή έστω μια μικρή τελετή με καλεσμένους δημοσιογράφους όλων των μεγάλων καναλιών, όπου να γίνει μια ανάλυση για το πως δουλεύει αυτή η ομάδα, τι απαιτήσεις έχει από αυτούς και γενικότερα να γίνει μια επαναπροσέγγιση προς τα ΜΜΕ.

Αυτά προς το παρόν, τα λέμε πολύ σύντομα.

Ποιοί είμαστε...

Tα blogs και οι ιστοσελίδες που αφορούν την ομάδα μας, είναι πολλά. Στόχος του συγκεκριμένου, είναι να περάσει απόψεις, και να θέσει ερωτήματα/απορίες που ο όποιοσδήποτε υγιώς σκεπτόμενα φίλος της Αέλ έχει.
Η κριτική που θα γίνεται, θα είναι πάντα καλόπιστη γιατί έχουμε την ταπεινή άποψη πως διαμέσου της, μπορεί να ωφεληθεί είτε άμεσα είτε έμμεσα το περιβάλλον στην οικογένεια της Αελάρας.