Saturday 13 September 2008

Άλλος είχε τ' όνομα...




...και άλλος τη χάρη. Ατρόμητη ήταν μόνο η ΑΕΛ χθές και ο υπέροχος της κόσμος. Μέχρι τέλος του πρωταθλήματος θέλω να μου βρείτε πάνω από μία ομάδα που θα πάρει πέντε περίπου χιλιάδες κόσμο με τον Ατρόμητο.

Εμπέντε: Πολύ καλός και σταθερός, δεν φέρει ευθύνη για το γκόλ. Σημαντική η απόκρουση στο τέλος.
Ουόν: Όσοι τον είχαν κατακρίνει πριν την έναρξη της χρονιάς πρέπει να έχουν ήδη κρυφτεί. Ειλικρινά αλάνθαστος στον αγώνα αυτό.
Φασσότ: Άρχοντας της αμυντικής γραμμής και όχι μόνο, δίνει ανάσες γενικότερα.
Ιορντάκε: Αθόρυβος, αλλά με σημαντική παρουσία.
Τζούνιορ: Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι εκπλήσσει με την παρουσία του. Οι σέντρες του ο φόβος και ο τρόμος για κάθε άμυνα.
Τοράο: Τώρα αρχίσαμε να καταλάβυμε την επιμονή του Μιχαηλίδη για την απόκτησή του. Με λίγα λόγια...μηχανάκι.
Μεσόνες: Θέλει πάρα πολύ δουλειά ακόμα. Θέλει επίσης δέσιμο με την υπόλοιπη ομάδα. Έδειξε ότι το κατέχει το τόπι.
Ρόκε: Βάλθηκε να τρελλάνει πολλούς φέτος με την παρουσία του. Αναγεννημένος με πολλή όρεξη για μπάλα.
Κρασσάς: Αρχηγός με α.........δια. Ο Σίμος είναι εδώ μαζί μας και πάλι. Σίμο ψυχάρα για πάντα Αελάρα.
Οφορίκουε: MVP του αγώνα ο Πίπης για εμάς. Όργωσε το γήπεδο ολόκληρο, βοήθησε πίσω, μοίρασε μπαλιές, και γενικότερα έκανε αισθητή την παρουσία του στους αντιπάλος αμυντικούς.
Μιχάλτσια: Φαίνεται πως βρήκαμε τον παίχτη σκόρερ που πάντα χρειαζόμασταν.



No comments: