Friday 26 September 2008

Ξιφτερίστε τους....


Πάμε για την νίκη. Ούτε οι ΕυρωΠΕΟΙ μας σκιάζουν ούτε κανένας. Άμα το σκεφτείτε καλά, εμείς τους κάναμε αυτό που είναι σήμερα. Τους ταϊσαμε όταν δεν είχαν να φάνε, τους δώσαμε στέγη όταν έμεναν στα αντίσκηνα, τους χτίσαμε γήπεδο, αφού πρώτα τους δώσαμε το Τσίρειο. Να τους τουμπήσουμεν έμεινε. Γι 'αυτό κατακλύστε το γαμημένο και θα πάρουμε την νίκη με το έτσι θέλω. Προσέξτε...πάμε για νίκη, όχι για θετικό αποτέλεσμα.

Thursday 18 September 2008

Προσταγή Νίκης!!


Το μύνημα αυτό προσπαθεί να περάσει τις τελευταίες μέρες ο κιτρινόκοσμος σε όλη τη Λεμεσό, και φαίνεται πως έφτασε ήδη στα αυτιά αυτών που πρέπει. Το μόνο που ζητάνε από εμάς είναι να το κατακλύσουμε το γαμημένο και σε κόσμια πάντα πλαίσια να καταφέρουμε το επιθυμητό.

Βρίσκουμε το αποέλ στα χειρότερά του, με την διοίκηση να μην κάθεται άνετα πλέον στην καρέκλα της, με ένα προπονητή ουσιαστικά στον αναπνευστήρα, και μια ομάδα που όπως όλη η Κύπρος (αλλά και η Ευρώπη, τρομάρα τους) είδε, παραπαίει 'βδομάδα μ' εβδομάδα. Όλα αυτά ΄καθιστούν το έργο ακόμα και αυτής της φετινής ΑΕΛ πολύ πολύ δύσκολο.

Όχι ακατόρθωτο όμως. Οι παίχτες φαίνεται πως άλλαξαν νοοτροπία. Αυτό καλούμαστε να πράξουμε και εμείς πάνω στην κερκίδα. Φτάνει πια να είμαστε loosers. Πάμε Λευκωσία για τη νίκη και τίποτε άλλο. 90' λεπτά τραγούδι και μόνο τραγούδι εκεί στην ψυχιατρική πτέρυγα του ΣΥ.Φ.ΑΕΛ και θα δείτε πως έχονται οι επιτυχίες.

Υ.Γ. Με το παραμικρό ο αγώνας θα διακοπεί!!

Υ.Γ.2 Ευχαριστούμε τον φανατικό αναγνώστη του blog Πόλυ Χαραλάμπους που κλέβει κομμάτια από άρθρα μας καθώς ακόμη και τους ίδιους τους τίτλους.

Tuesday 16 September 2008

Η έξοδος των Λεόντων


Ακκάστε τους πας στο λαιμούι το τρυφερό το λευκωσιάτικο, να τελειώνουμε μια και καλή με δαύτους. Ο τροχός ήδη άρχισε να γυρίζει και θα κάτσει πολλούς που κάτω, με πρώτους και καλύτερους εσάς ρε πειρατές της πισίνας.

Που το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό θέλουμε παίχτες λιοντάρκα. Να δούμε να κατασπαράζουν το θήραμά τους με τόση αγριότητα και μανία ώστε να το ευχαριστηθεί η ψυχή μας.

Ολοι μα όλοι στο Γ(αμημένο) Σ(τάδιο) Π(ρωτεύουσας)

Εκεί όπου οι αδικίες έπεφταν χρόνια για χρόνια πάνω μας. Τι σφαγές και λεηλασίες ζήσαμε εκεί μέσα Θεούλη μου. Η περίφανη κιτρινολάβα όμως θα είναι εκεί και με το δικό της πάρτυ θα καεί το πελεκούδι στην εξέδρα.

Λούλλες ερχόμαστε, και είμαστε χιλιάδες

Έκλεισαν οι κάλπες...

...στο προηγούμενο μας poll και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμότατα τα 99 άτομα που ψήφισαν. Ένας αριθμός πρωτόγνωρος για blog Κυπριακής ομάδας, αν σκεφτείτε πως κανένας δεν μπορούσε να ψηφίσει δυο φορές.
Η πλειοψηφία των 99 φίλων μας λοιπόν και συγκεκριμένα το 79% έκρινε πως η μεσαία γραμμή της ομάδας ήταν αυτή που είχε τον κύριο λόγο για την πραγματικά μεγάλη επιτυχία της ομάδας μας στο ντέρμπυ με τον ανύπαρκτο. Και όταν μιλά η πλειοψηφία, κανείς δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση.

Αναλυτικά τα αποτελέσματα:
  • Τερματοφύλακας: 2%
  • Άμυνα: 5%
  • Κέντρο: 79%
  • Επίθεση: 13%

Saturday 13 September 2008

Άλλος είχε τ' όνομα...




...και άλλος τη χάρη. Ατρόμητη ήταν μόνο η ΑΕΛ χθές και ο υπέροχος της κόσμος. Μέχρι τέλος του πρωταθλήματος θέλω να μου βρείτε πάνω από μία ομάδα που θα πάρει πέντε περίπου χιλιάδες κόσμο με τον Ατρόμητο.

Εμπέντε: Πολύ καλός και σταθερός, δεν φέρει ευθύνη για το γκόλ. Σημαντική η απόκρουση στο τέλος.
Ουόν: Όσοι τον είχαν κατακρίνει πριν την έναρξη της χρονιάς πρέπει να έχουν ήδη κρυφτεί. Ειλικρινά αλάνθαστος στον αγώνα αυτό.
Φασσότ: Άρχοντας της αμυντικής γραμμής και όχι μόνο, δίνει ανάσες γενικότερα.
Ιορντάκε: Αθόρυβος, αλλά με σημαντική παρουσία.
Τζούνιορ: Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι εκπλήσσει με την παρουσία του. Οι σέντρες του ο φόβος και ο τρόμος για κάθε άμυνα.
Τοράο: Τώρα αρχίσαμε να καταλάβυμε την επιμονή του Μιχαηλίδη για την απόκτησή του. Με λίγα λόγια...μηχανάκι.
Μεσόνες: Θέλει πάρα πολύ δουλειά ακόμα. Θέλει επίσης δέσιμο με την υπόλοιπη ομάδα. Έδειξε ότι το κατέχει το τόπι.
Ρόκε: Βάλθηκε να τρελλάνει πολλούς φέτος με την παρουσία του. Αναγεννημένος με πολλή όρεξη για μπάλα.
Κρασσάς: Αρχηγός με α.........δια. Ο Σίμος είναι εδώ μαζί μας και πάλι. Σίμο ψυχάρα για πάντα Αελάρα.
Οφορίκουε: MVP του αγώνα ο Πίπης για εμάς. Όργωσε το γήπεδο ολόκληρο, βοήθησε πίσω, μοίρασε μπαλιές, και γενικότερα έκανε αισθητή την παρουσία του στους αντιπάλος αμυντικούς.
Μιχάλτσια: Φαίνεται πως βρήκαμε τον παίχτη σκόρερ που πάντα χρειαζόμασταν.



Friday 12 September 2008

Πρόσταγμα Νίκης...



Την θέλουμε πολύ και θα την πάρουμε με το έτσι θέλω. Είμαστε καλύτερη ομάδα και αυτό, θέλοντας και μη θα φανεί μέσα στο χόρτο. Πήραμε το Τσίρειο ψυγείο και το κάναμε καμίνι από την πρώτη κιόλας δοκιμασία. Μέσα σε τέτοιο καμίνι, κανένας ατρόμητος δεν πρόκειται ποτέ να ορθώσει ανάστημα.

Και δώσε Παναγιά μου να συντρίψουμε τους Πάφιους και τότε από 'βδομάδας θα γίνει το έλα να' δεις. Ποιό αποέλ, ποιό γσπ, ποια λευκωσία? Λιώστε τους σήμερα και πάμε γι' άλλα. Ανδρέα και Τάσο, δώστε το πρόσταγμα της νίκης, Σίμο εμψύχωσε τους συμπαίχτες σου, Αντρίκκο μου φύρε τον συνάδελφό σου, Άννινε προετοίμασέ τους.

Πρέπει να φανείτε όλοι συνεπείς στο ραντεβού με την μεγάλη αλλαγή. Ο κόσμος είναι ήδη γήπεδο νοερά. Ίσως κάποιοι να μην έχουν ύπνο απόψε. Δώστε τα όλα. Για 'μας, για την ΑΕΛ μας.

Λιώστε τους!! Ποιός Ατρόμητος? Εδώ είναι Λεμεσός






Tuesday 9 September 2008

Τιμή και δόξα...εν έτει 2008!!


Καρολίνα, ύψωσες το ανάστημά σου και μαζί την σημαία της χώρας σου ανέλπιστα ψηλά. Μιας χώρας που δεν βοήθησε καθόλου για το επίτευγμά σου αυτό.
Μάλλον θα προτιμούσες πάνω στην σημαία που κυμάτιζε περήφανα στα ύψη, να ήταν η φωτογραφία των δικών σου, της οικογένειας σου και όσων πραγματικά σε στήριξαν.
Να ξέρεις Καρολίνα, πως εκείνη την στιγμή δεν στεκόσουν μόνη σου στο βάθρο. Μια ολόκληρη πόλη δάκρυζε μαζί σου. Οι λέοντες ανατρίχιασαν βλέποντας την συγκλονιστική σου κούρσα στο νερό. Και παράλληλα ένοιωσαν την αδικία που ένοιωσες για την μη στήριξη της κοινωνίας. Μιας αδικίας που έγινε βίωμα για μας όλα αυτά τα χρόνια.
Μην ανεχτείς άλλο την αδιαφορία Καρολίνα. Τώρα έχεις τη δύναμη, έστω για λίγο μέχρι να σβήσουν τα φλας των δημοσιογράφων. Κάνε ό,τι μπορείς...θα είμαστε μαζί σου, δίπλα στο δελφίνι της Λεμεσού.

Thursday 4 September 2008

Tuesday 2 September 2008

Κίτρινο Ανθολόγιο


Ούτε ξεχνώ τα βάσανα
ούτε ξεχνώ τους πόνους
ούτε τους μαύρους τους σκληρούς
που πέρασαν τους χρόνους

Η Αέλ είναι καρφί
πάνω μου είναι μπηγμένο
κάνω τον αδιάφορο
μα μ' έχει τρυπημένο

ΑΕΛ μου δεν με ρώτησες
τον πόνο αν αντέχω
με κτύπησες παμπέσικα
μα εγώ πίσω σου πάλι τρέχω

ΑΕΛ μου εξεπέρασες
τα όρια της φύσης
και νουν πάνω σε άνθρωπο
δεν πρόκειτε ν' αφήσεις

Και ούτε που μπορούν
μπροστά σου να σταθούν
κλείνουν αμέσως κεφαλήν
και θέλουν να κρυφτούν

Είσαι ΑΕΛάρα μου
χαρά πολύ μεγάλη
που φέρνεις όμως κάποτε
πολύ μεγάλη ζάλη

'Αρχισαν τα όργανα..


...με το καλημέρα. Το πρωτάθλημα αυτό θα είναι το δυσκολότερο όλων, και να μου το θυμηθείτε. Για όσους δεν κατάλαβαν, απλά δέστε πως πήραν τις νίκες τους οι "μεγάλες" ομάδες του νησιού. Όμορφα κι ωραία ε? Και μην ακούσω για το παιχνίδι το δικό μας από κανένα... η ΑΕΛάρα πήρε ό,τι πήρε από μόνη της, καθαρά και ξάστερα.

Αλλά όσο φοβάμαι την αντιμετώπιση των ομάδων αυτών από τους ιθύνοντες, ξέροντας πως μια μέρα θα βρίσκομαι εγώ στην θέση του Παραλιμνιού ή της Απέπ, άλλο τόσο χαίρομαι βλέποντας τις δυνατότητες της δικής μας ομάδας, που σαφώς και δεν διαφέρουν από την γη μέχρι και τον ουρανό όπως μας έκαναν να πιστέψουμε τα Μέσα καθοδηγούμενης παραπληροφόρησης.

Ναι φίλοι μου, ούτε ακόμα κι αυτή η Ανόρθωση των ομίλων μπορεί να μας κερδίσει εύκολα και καθαρά μέσα σε ένα κατάμεστο Τσίρειο. Οι δυνάμεις μας είναι πολλές και φτάνουν μακριά, αρκεί να το καταλάβουμε νωρίς.

Monday 1 September 2008

Ε.Ο.Κ. (Ευρωπαϊκή Οικολογική Κερκίδα)




Θεέ μου τι κόσμος, τι πάθος, τι ατμόσφαιρα. Πάει καιρός να ζήσουμε τέτοια ένταση. Και πάλι... πρώτη φορά είδαν τα κατακόκκινα από την αϋπνία μάτια μας αυτό που έγινε το βραδάκι του Σαββάτου. Τι ευρωπαϊκών προδιαγραφών κερκίδα ήταν αυτή ρε παιδιά... Και δεν ήταν μόνο χάρμα ειδέσθε, ήταν και εγκεκριμένη από το υπουργείο υγείας και τους οικολόγους περιβαλλοντιστές.

Κερκίδα με βούλλα που λέμε. Ούτε ένας πυρσός, ούτε ένα βεγγαλικό, και άστε τους απέναντι να χαϊρεντίζοντε ανάβοντας διάσπαρτα 5-10 φλορέντζες χαλασμένες. Τουλάχιστον εμείς αγαπητά μου λαγουδάκια, όταν ανάβαμε, καίγαμε το Τσίρειο και τα όνειρά σας για καλή κερκίδα μαζί.

Η κερκίδα του Σαββάτου, το πάρτυ αυτό που γινόταν γενικά στην θρυλική Ανατολική, θα φέρει πολλή κόσμο πίσω στα γήπεδα. Θα φέρει οικογένειες, θα φέρει μεγάλες παρέες που τόσο μας έλειψε η παρουσία τους. Και όταν καταφέρουμε να κάνουμε πάρτυ το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά (ναι, και με αυτόν ακόμα τον Ατρόμητο) τότε έχουμε κερδίσει το πρώτο στοίχημα για φέτος. Την μεγάλη επιστροφή της κιτρινομάζας.

Οι ευρωπαϊκές προδιαγραφές ήταν πιστές στο ραντεβού τους. Μας χτύπησαν και φετος την πόρτα. Και μεις ανοίξαμε. Και θα είμαστε ανοιχτοί, μέχρι τέλος Μαϊου για να γιορτάζουμε ενωμένοι εκεί στην δική μας Ανατολική κάθε επιτυχία.