O λαός τζι ο λαός τζι ο λαός. Αγγούρι. Ρίφκια είσαστε όλοι. Ρίφκια. Πιονάκια του ακέλ τζαι του κάθε χριστόβκια. Αλήθκεια ο πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας θα είναι παρών αύριο, σαν ανεξάρτητος που είναι?
Μουνιά, μουνιά οι Τούρκοι στην 9. Τα σφυροδρέπανα και τισ ψευτοσημαίες σας να τις αφήσετε σπίτια σας σήμερα. Εδώ είμαστε αθλητικό σωματείο. Ούτε δεξιά ούτε αριστερά.
Oλοι στο κωλοπέταλο. Αυτό μας δίνουν, εκεί θα πάμε. Δεν πα να βρέχει, δεν πα να κάμνει θεομηνίες. Μπροστά στην χάρη σου ΑΕΛάρα μου, κανένα ανεμολόγιο δεν μας σκιάζει.
Nομίζουν πως θα είναι εύκολο. Ας το εκμεταλλευτούμε αυτό και να τους αφήσουμε με θκιο σχείλη καμένα.
O Ανδρέας ξέρει καλύτερα από τον κάθε ένα από μας. Γι αυτό αφήστε τις λογής λογής μουρμούρες και κριτικές στην πάντα. Στο πέταλο, απλά τραγουδάμε και οι απέναντι ως συνήθως θα μας βλέπουν με το στόμα ανοιχτό.
Ισως να μην κατάλαβαν πως ο τροχός άρχισε ήδη να γυρίζει, αλλά το παν φυρί φυρί μου φαίνεται. Ο λόγος για όσους δεν μας υπολογίζουν ακόμη, εχθρούς αλλά και φίλους, και εύχομαι να τους έρτει που τζιαμέ που εν το περιμένουν.
Απολογούμαι αν ξέφυγα από τα πλαίσια και την επίσημη γλώσσα του blog αλλά η απαίχθεια μου δεν περιγράφεται. Ίσως το νούμερο ένα καρκίνωμα της ΑΕΛ τις τελευταίες 4-5 δεκαετίες να είναι το κυπριακό τρυφύλι. Μπήξε τους το ρε Ρόκε μου, να πετάξω στους 7 ουρανούς.
No comments:
Post a Comment