212...Super αλλά..

212 έκανε χθες βράδυ τους επίσημους τίτλους της η Αθλητική Ένωση Λεμεσού όμως πιος πραγματικά χαίρεται? Θα μου πείτε ο κάθε γνήσιος υπερασπιστής της ιδέας αυτής θα χαιρόταν όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ο Αελίστας καίγεται για άλλα. Επιζητά επειγόντως διάκριση στο ποδόσφαιρο, κάτι που αν γίνει θα αποφέρει τεράστιο κύρος στο προφίλ του σύγχρονου Αελίστα. Κακά τα ψέματα καλοί όλοι αυτοί οι τίτλοι αλλά την πραγματική χαρά και ηδονή θα τη φέρει ένας τίτλος στο ποδοσφαιρικό σώμα. Η δίψα αυτή σε συνδυασμό με την κατάκτηση έστω ενός κυπέλλου θα ανεβάσει την ψυχολογία και το πρεστίζ του κόσμου στο μέγιστο. Οι παλιοί ήδη άρχισαν να απέχουν από τα γήπεδα ενώ οι νεότεροι διστάζουν να δηλώσουν σαν ομάδα τους την ΑΕΛ γιατί ντρέπονται και άλλα συναφή. Θα μου πείτε ο Αελίστας είναι περήφανος και δεν έχει τίποτε για να ντρέπεται όμως το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια χάσαμε και χάνουμε οπαδούς από άλλες ομάδες κανένας μα κανένας δεν μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει. Γι αυτό ας στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις την διοίκηση αυτή (ό,τι πιο καλό μας έχει τύχει τα τελευταία χρόνια) και την ομάδα γενικότερα ώστε αυτή η μέρα, η μέρα της διάκρισης να είναι όσο πιο σύντομα γίνεται..