Monday, 26 May 2008

Με όνομα "βαρύ" σαν ιστορία...


Πήτερ Θίο Βασιλείου. Μην μου ανατριχιάζετε, μια αναδρομή θα κάνουμε. Συμπληρώνουμε φέτος, αισίως, ένα χρόνο από τότε που έγινε η μεγάλη είσοδος στους κίτρινη οικογένεια μας. Ένας άγνωστος άνθρωπος, "ένα παληκάρι", διάσχησε το περασμένο καλοκαίρι τις πόρτες του σωματείου μας (αφού πρώτα άνοιξαν και οι δύο) με στόχο να ανεβάσει την Αελάρα ψηλά.


Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πως πρωτοπαρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους, με το κίτρινο του πουκάμισο και τα αρχικά ΑΕΛ. Πωωωω, σκέφτηκα, ένας άγνωστος τύπος, από την Αγγλία, με πρυπηρεσία στο Αγγλικό ποδοσφαιρκό στερέωμα, με όνομα ελληνικό "βαρύ" σαν ιστορία, με τόσα χαρτιά προπονητικής και μάνατζμεντ και το κυριότερο με τσέπες βαθουλές και γεμάτες λεφτά... Πωωωωωωω, ξανασκέφτηκα, ε, ρε γλέντια που θα κάνουμε φέτος.


Δυστηχώς φίλοι μου, παρασύρθηκα σαν ένα 5χρονο παιδάκι που του δίνει γλυφιτζούρι ένας άγνωστος και πηγαίνει μαζί του. Όπως και πάρα πολλοί άλλοι. Αυτό όμως το γλυφιτζούρι είχε γλυκόπικρη γεύση. Και εξηγώ. Τα όσα διαδραματίστηκαν λίγο πριν την φυγή του ήσαν στιγμές ονειρικές για τον Αελίστα. Τι πάρτυ για τα παιδιά έκανε, τι δηλώσεις για πρωταθλητισμό έκανε, τι μεταγγραφές με μυστήρια ονόματα του υποκόσμου έκανε, τι περιοδικά έβγαλε, τι ακαδημίες-σχολεία σχεδίαζε, και άλλα πιο μικρά αλλά όλα με τεράστια σημασία. Έστω και στις λίγες αυτές μέρες της παρουσίας του, έβαλε γυαλιά σε πολλούς προκατόχους του. Τον επαγγελματισμό του, ο Αελίστας δεν τον ξαναείδε και ίσως ούτε πρόκειτε να δεί.


Όχι φίλοι μου, δεν τρελλαθήκαμε -ακόμη δηλαδή-, και ούτε μας βάρεσε κανένας ήλιος στο κεφάλι. Αναγνωρίζουμε τα λάθη και τα διάφορα ψέματα του, στο κάτω κάτω της γραφής όμως, αν πρέπει να βαρέσει κάποιον η ευθύνη ας βαρέσει άλλους. Ας βαρέσει τον αχάπαρο που του εμπιστεύτηκε την θέση στο σωματείο χωρίς έλεγχο περιουσιαστικών στοιχείων κτλ. Ο Πήτερ, έκανε τα λάθη του και ήταν πολλά. Σκεφτείτε όμως ένα Πήτερ Θίο με λεφτά, έναν Πήτερ Θίο που να ενεργούσε κάτω από τις εντολές ενός για παράδειγμα Άκη Έλληνα, έναν Πήτερ Θίο ελεγχόμενο.


Ο Πήτερ Θίο Βασιλείου, ήταν αυτός που έκανε την κίτρινη καρδιά μου να φτερουγίσει για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια. Τον πίστεψα. Μας ξεγέλασε όλους όμως. Και ο Αελίστας δεν συγχωρεί εύκολα ούτε και ξεχνά. Έπαιξε με τα αισθήματά μας και μας πλήγωσε πολύ. Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο ήταν πλέον αργά. Εγώ πάντως το είπα και θα το ξαναπώ. Δεν φταίει αποκλειστικά αυτός. Φταίει ο άλλος ο βλάξ που σημειωτέον ότι γυρίζει ανενόχλητος στη Λεμεσό ακόμα.


Φταίει ο πανηλίθιος αλλά φταίμε και μεις. Που τόσο απελπισμένοι είμαστε και τόσο ποδοσφαιρικά διψασμένοι, και υποδεχόμαστε τον κάθε άγνωστο σαν μεσσία. Ο λόγος μας, η παρουσία μας, το τσαγανό μας, μετρά πολύ, να είστε σίγουροι γι' αυτό, και να το εφαρμόζετε όταν και όπου επιβάλλεται. Όπως σίγουροι και αισιόδοξοι να είστε πως η δίψα μας αυτή θα σβήσει πολύ σύντομα.

No comments: