Tuesday, 25 November 2008
Που είναι τα ούρα? (οέο)
Monday, 24 November 2008
Προς Θύρα- 3 (επείγον)!!
Sunday, 23 November 2008
Μια εμφάνιση....μα τι εμφάνιση!!
Έτσι είναι ρε παιδιά, το κτίσιμο μιας πρωταγωνιστικής ομάδας, απαιτεί πολλή υπομονή, θυσίες, και άλλα συναφή, αλλά αν αυτό που είδαμε το πρώτο ημιχρόνιο στην μπασταρδούπολη ήταν δείγμα για το τι μέλλει γενέσθαι σ' αυτήν την ομάδα τότε...χαλάλι και η υπομονή και όλα. Αν πράγματι είναι αυτή η ΑΕΛ που θα βλέπουν τα δύσπιστα μάτια του ΑΕΛίστα τα επόμενα χρόνια, τότε αξίζουν την πίστωση του χρόνου που μας ζήτησαν.
Μικρά-μικρά από το ΓΣΠ (αυτό βάζουν όλες οι σελίδες, το βάζουμε κι εμείς με τον δικό μας τρόπο):
Saturday, 22 November 2008
Έχει θέση ο Τσόρο στην 11άδα?
Πουτάνα η ομόνοια....
Thursday, 20 November 2008
Προκοπίου....άλλως Champions League!!
Monday, 17 November 2008
Saturday, 15 November 2008
Saturday, 8 November 2008
Γράμμα από αναγνώστη μας...
Σας γράφω σήμερα ως ισότιμον μέλος της Κυπριακής κοινωνίας, ως ένας νομοταγής πολίτης του τόπου αυτού, που εκπληρεί στο ακέραιον τις υποχρεώσεις που του αναλογούν, πληρώνοντας τους φόρους του, έχοντας καθαρό το ποινικό του μητρώο, εκπληρώνοντας κάθε φορά το εκλογικό του δικαίωμα, και που υπηρετεί την πατρίδα από την θέση πλέον του εφέδρου αξιωματικού. Στην θεωρία φαίνεται να είμαι ένας κανονικός συνηθισμένος πολίτης του τόπου, στην ουσία όμως είμαι ένας καταπιεσμένος από το σύστημα και αδικημένος από τα διάφορα που συμβαίνουν γύρω μου. Θα αναρωτηθείτε γιατί, έτσι σας δίνω την απάντηση στο ερώτημά σας. Βλέπετε όταν είχα να κάνω την επιλογή ποδοσφαιρικής ομάδας είχα την ατυχία, σαν Λεμεσιανός που είμαι να επιλέξω την κλασική ομάδα της πόλης, την ιστορική Αθλητική Ένωση Λεμεσού. Ατυχία όχι για την επιλογή μου, αλλά για το τι συνεπάγεται της ομάδος αυτής.
Η Αθλητική Ένωση Λεμεσού εν έτοι 2008 αγαπητοί μου κύριοι, είναι στην ουσία ένα άρρωστο σωματείο, που άρχισε σιγά σιγά να βρίσκει τα πόδια του, αλλά δεν έχει ακόμη τη δύναμη να σηκωθεί από την αναπηρική καρεκλίτσα του και να περπατήσει μόνο του. Όλοι εμείς οι ΑΕΛίστες τόσα και τόσα χρόνια, σαν άλλοι "αναπνευστήρες" καταφέραμε να κρατήσουμε αυτή την ομάδα ζωντανή έστω κι αν τα χτυπήματα και οι "βολές" που δέχτηκε κατά καιρούς στα 78 χρόνια ζωής της ήταν πάρα πολύ δυνατά σε σημείο που αν συνέβαινε αυτό σε κάποια άλλη ομάδα μικρότερης εμβέλειας θα "έσβηνε" αμέσως. Ο ΑΕΛίστας είναι επίσης ένας ταλαιπωρημένος οπαδός ο οποίος προσμένει εδώ και δεκαετίες την διάκριση ώστε να τονώσει την περηφάνια του και βροντοφωνάξει σε όλους πως ναι, η ΑΕΛ είναι εδώ, η Λεμεσός έχει άξιο αντιπρόσωπο στα δρώμενα του τόπου. Και αντ' αυτού, δέχεται τον πόλεμο ακόμη και σήμερα. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που συνεχώς κλαίγονται, βλέποντας φαντάσματα και διάφορα κατεστημένα σε κάθε γωνιά, αντιθέτως είμαι εκ φύσεως ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος που προσπαθεί να βρεί πάντα λύσεις σε όποια δυσκολία κι αν του προκύψει στο δρόμο του.
Γιατί κύριοι δεν θεωρείτε την ΑΕΛ και τους οπαδούς της σαν ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας? Μήπως δεν είσασταν εσείς αγαπητέ κύριε Χριστόφια που ήρθατε στο κλειστό Ν.Σολομωνίδης και δηλώνατε περήφανος που η Κύπρος έχει ένα τέτοιο καμάρι σαν την ΑΕΛ? Είτε καλαθόσφαιρα είναι κύριε Χριστόφια μου, είτε ποδόσφαιρο, είτε επιτραπέζια αντισφαίριση, είτε σκάκι, εμείς πάμε στο γήπεδο και υποστηρίζουμε ένα. Την ιδέα αυτή που ανικατοπτρίζεται στα δικά μας μάτια μέσα στον κύκλο με τα τρία κεφαλαία γράμματα: Α.Ε.Λ. Γιατί κύριε Παπακώστα αρχηγέ της αστυνομίας και πρώην διοικητή της Μ.Μ.Α.Δ. ο ΑΕΛίστας δεν τυγχάνει της ίδιας μεταχείρησης από την Κυπριακή Αστυνομία? Εσείς ο ίδιος δηλώνατε όταν σας έχριζε αρχηγό ο Πρόεδρος, πως θα δώσετε το άπαν των δυνάμεων σας για ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της Κυπριακής Δημορατίας. Είπατε επίσης πως θα λάβετε και διάφορα μέτρα για την πρόληψη της βίας στα γήπεδα. Πραγματικά εγώ σαν οικογενειάρχης, πολύ χάρηκα όταν άκουσα τις νέες εξαγγελείες περί των νόμων που βάλατε και των στόχων που θέσατε πίστεψα πως ναι, τελικά θα ξαναπάρω γήπεδο τα δυό μου παιδιά να δουν την ομάδα τους, μέσα σε ένα κλίμα ασφάλειας.
Το ξέρατε κύριοι, πως ο Σύφαελ ήταν ίσως ο μοναδικός σύνδεσμος μεγάλης ομάδας που σεβάστηκε στο 100% αυτούς τους νόμους? Ούτε ένα κέρμα δεν έπεσε στο γήπεδο στα φετινά παιχνίδια, ούτε ένα μπουκάλι, ούτε ένας πυρσός κύριοι. Σημειωτέον πως όλες οι μεγάλες ομάδες και συνέχιζαν να ανάβουν πυρσούς και εκσφενδόνιζαν τα διάφορα αντικείμενα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά κύριοι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Σήμερα (σσ.χθες) όταν είδα τι γινόταν πάνω στην κερκίδα των οπαδών της ομάδας μου, πήρα τα δύο κατατρομαγμένα μου παιδάκια και τα έβαλα στην αγκαλιά μου. Είμουν όμως πολύ αποφασισμένος, βλέποντας τα να δακρύζουν από τρόμο και φόβο. Ο πρώτος που θα με πλησίαζε εκεί στο κάθισμά μου, είτε αστυνομικός λεγόταν αυτός, είτε οπαδός θα τον σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια.
Με ποιο δικαίωμα κύριοι εισβάλατε στην κερκίδα και πλακώνατε στο ξύλο παιδιά που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Θα έλεγα ότι θυμίσατε λίγο από τριτοκοσμικές χώρες, αλλά ξέχασα ότι εκεί δεν υπάρχουν χούλιγκανς. Η αστυνομία είναι υπεύθυνη να συλλάβει -και να χτυπήσει αν χρειαστεί με μέτρο- αυτόν που προκαλεί την παρανομία. Μην ισχυριστείτε πως 500 άτομα παρανόμησαν όμως. Γιατί λοιπόν όλο αυτό το μίσος? Μήπως κρύβει κάτι άλλο? Κάποιοι έχασαν χρήματα από αυτή την διακοπή κύριοι, και θέλω να πιστεύω πως κανένας από 'σας δεν ήτο μέτοχος της συγκεκριμένης υπόθεσης. Γι αυτό κύριοι, σας παρακαλώ, δεν ζητάμε τίποτα άλλο από ίση μεταχείρηση. Τίποτα άλλο.
Monday, 3 November 2008
Βρες την διαφορά...
Sunday, 2 November 2008
Tips για Σκληροπυρηνικούς..από έναν παλιό!!
Ποιός ξεχνά άραγε το τρέξιμο που έκαναν τόσοι και τόσοι εχθροί μέσα στην ίδια τους την πόλη? Ποιός ξεχνά τους απολλωνίστες που κρύβονταν πίσω από τους τοίχους του Τσιρείου μέχρι να περάσει η μεγάλη πορεία του Συφαέλ? Ποιός ξεχνά τότε που οι παλιές καραβάνες του Συφαέλ περίμεναν τους αποελίστες να περάσουν πίσω από την Ανατολική και τους ξεγύμνωναν και τους έπαιρναν τα εισητήρια? Αλλάξανε όμως οι καιροί.... Ειλικρινά μερικές φορές δεν μπορώ καν να κοιτώ κάτω στην Θύρα 3. Νιώθω να σιγοβράζω από μέσα μου, βλέποντας αλλά κυρίως....ΜΗ ακούοντας. Δεν είχα συνηθίσει να βλέπω το γήπεδο εκκλησία βλέπετε. Σαν πιο παλιός έζησα πολλά στο κομμάτι αυτό της Ανατολικής. Κανένας αντίπαλος δεν ακουγόταν απέναντι, όλοι αναιξεραίτως έβγαζαν φωνή....μα μια φωνή, αφού αλλιώς θα έτρωγαν της χρονιάς τους και θα έφευγαν με τις κλωτσιές για τα άνω διαζώματα.
Δεν κατηγορώ τα παιδιά που διαχειρίζονται το σύνδεσμο για όνομα του Θεού. Αντιθέτως τους γνωρίζω και προσωπικά και πραγματικά σέβομαι την δουλειά που κάνουν και τις ώρες που αφιερώνουν. Εξού και το σημερινό κείμενο. Ο Κωστής, ο Λούης, ο Φύτος και τα άλλα παιδιά, δεν μπορούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους. Γι' αυτό βάζω κάποιες παραμέτρους και κάποιες ιδέες ούτως ώστε να βοηθήσουμε κι εμείς λίγο με τη σειρά μας για να καλυτερέψουμε την εικόνα της κερκίδας μας.
- Η Θύρα 3 δεν είναι όποιαδήποτε Θύρα. Όταν έχετε σκοπό σας να πάτε εκεί, να ξεχάσετε το κάθισμά σας. Κανένας δεν κάθεται για κανένα λόγο, όποιο κι αν είναι το σκόρ.
- Οι συνδεσμίτες δεν κοιτάνε το παιχνίδι και ούτε τους νοιάζει το αποτέλεσμα στο γήπεδο. Το μόνο που τους νοιάζει είναι ο "άσσος" της κερκίδας και τίποτα άλλο.
- Δεν ξεκινά κανένας να λέει σύνθημα από μόνος του, εχτός κι αν το αρχίσει ο εκάστωτε οργανωτής.
- Ο οργανωτής θα έπρεπε να ήταν κάποιος μεγάλος σε ηλικία που να έχει επιρροή σε όλους τους οργανωμένους.
- Μην κολλάτε ο ένας πάνω στον άλλο, και μην συμμαζεύεστε όλοι προς το κέντρο της Θύρας.
- Όταν ακούτε "πάνω τα χέρια" τότε σφαίρα τα χέρια πάνω. Ούτε νωχελικά, ούτα αχ ούτε ουφ.
- Ένα σύνθημα έχει την αρχή του και το τέλος του. Γι' αυτό το λέμε ολόκληρο και πάνω από τρείς φορές τουλάχιστον με το ίδιο πάθος.
- Παρά να βιαζόμαστε να τα πούμε όλα, καλύτερα είναι να βγάλουμε το παιχνίδι με 3-4 συνθήματα αλλά να φωνάζουν όλοι με πάθος.
- Ηλικίες 8-14 απαγορεύονται στη Θύρα. Πείτε με οπισθοδρομικό πείτε με ότι θέλετε, οι μιτσιοί δεν είναι έτοιμοι για την Θύρα 3. Καλύτερα 300 άρρωστοι να βγάζουν φωνή παρά 1000 μυξιάρικα να σαλιαρίζουν και να κάνουν πασαρέλα στην κερκίδα.
Δεν ανέχομαι από κανένα απολλωνίστα να βγάζει γλωσσίτσα μέσα στην πόλη μου. Ναι έχουν ξεφύγει, έβγαλαν κάποια πολύ ωραία συνθήματα, ναι κάνουν ωραίες κερκίδες. Γιατί? Γιατί φοβούνται πρωτίστως αυτούς που τους οργανώνουν και γιατί όταν τους πουν Α αυτοί κάνουν Α και όχι Β.
Ιδέες υπάρχουν πάρα πολλές από πολλά παιδιά και οι οποίες δεν κοστίζουν ακριβά. Πόσο δύσκολο είναι να δώσεις μαρκαδόρο και χρώμα σε 20 άτομα και να τους δώσεις και ένα πανί και να τους πεις φτιάξε μου σ' αυτό το πανί κάτι ωραίο, κάτι κίτρινο, κάτι μπλέ ότι να'ναι. Ξέρετε πως θα φαίνεται η κερκίδα μας με 20 πλακάτς και 20 σημαίες? Ανεπανάληπτη, και ολοκίτρινη πάν' απ' όλα. Δεν θέλω να απογοητεύσω μερικούς αλλά η αναρχία και η αταξία που επικρατεί μέσα στην Θύρα 3 πρέπει να εκλείψει. Αυτά και θα επανέλθω λίαν συντόμως.
Ένας παλιός συνδεσμίτης.